Ξυλάγγουρα και αγκινάρες με τ' αγκάθια

Στην Κρήτη υπάρχουν κάποια φυτά που δεν υπάρχουν στην υπόλοιπη Ελλάδα (αυτή την εντύπωση έχω, τουλάχιστον, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος).
Ένα απ' αυτά είναι το ξυλάγγουρο. Όσο κι αν έψαξα στο Google δεν βρήκα ούτε μία φωτογραφία. Φωτογράφησα εγώ, λοιπόν, τις σημερινές αγορές μου από το μανάβη.

Το ξυλάγγουρο, κοινώς ατζούρι ή κλωσάκι, είναι λαχανικό θερμής εποχής. Παρόλο που ο καρπός και το κοινό όνομα θυμίζουν αγγούρι, βοτανικά ανήκει στο πεπόνι. Καταναλώνουμε τον άγουρο καρπό του συνήθως τον Αύγουστο, σαν σαλάτα αντί του αγγουριού που είναι ούτως ή άλλως εκτός εποχής. Ευδοκιμεί σε πολλά νησιά του Αιγαίου και είναι πολύ διαδεδομένος καρπός στην Κρήτη. Καλλιεργείται συνήθως υπαίθρια αν και σε μερικές περιοχές υπάρχουν και θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Ενώ υπάρχουν πολλοί παραδοσιακοί πληθυσμοί στα διάφορα νησιά του Αιγαίου δεν υπάρχει πιστοποιημένος σπόρος στο εμπόριο. Ο πολλαπλασιασμός και η διάσωση των πληθυσμών αυτών είναι ευθύνη των παραγωγών. Ο κάθε παραγωγός μαζεύει κάποια ποσότητα σπόρου, από καρπούς φυτών που ο ίδιος άφησε να σποροποιήσουν για να τα σπείρει την επόμενη χρονιά.

Στη Βικιπαίδεια γράφει : Στην Κρήτη μια ποικιλία αγγουριού, που σπάνια βρίσκεται στις αγορές, ονομάζεται ξυλάγγουρο. Έχει σχήμα μικρού πεπονιού, ελαφριού πράσινου χρώματος, εξωτερικά καλυμμένου με ελαφρύ χνούδι. Η σάρκα του είναι πιο σκληρή από του κοινού αγγουριού και είναι εξαιρετικά εύγευστη. Είναι το μόνο φαγητό που δεν μπορούν να φάνε οι κατσαρίδες.
Ομολογώ πως αυτό το τελευταίο δεν το ήξερα!

Και εδώ κομμένο, ακαθάριστο (με το εξωτερικό φλούδι εννοώ), με λίγο αλάτι,
έτοιμο προς βρώσιν, σκέτο ή με συνοδεία ρακής!

Αν δεν δοκιμάσεις δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πράγμα μιλάμε.
Οποιαδήποτε αναφορά του στυλ "αυτός είναι σαν ξυλάγγουρο" δεν έχει καμία σχέση με τη γευστική απόλαυση που προσφέρει αυτό το "φρούτο"!

Κι ερχόμαστε στις αγκινάρες με τ' αγκάθια!

Εδώ δεν δυσκολεύτηκα να βρω υλικό. Υπάρχει άφθονο στο internet, αλλά αναφέρεται στην ήμερη αγκινάρα, αυτήν χωρίς αγκάθια. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω ποιο site ήταν το καλύτερο για να το δώσω. Κάποιος που ενδιαφέρεται θα βρει σίγουρα την άκρη!

Γευστικά δεν έχουν καμία σχέση αλλά δεν είναι και εύκολο να καθαρίσεις αγκινάρες!!!

Αυτή η φωτογραφία είναι από τα Λειβάδια Άνδρου
(δεν πήρα τους δρόμους να ψάχνω αγκιναρόκηπους να τους φωτογραφήσω)

Αυτή την εποχή βρίσκεις αγκινάρες σε όλα τα μανάβικα

Τις καθάρισα από τα εξωτερικά φύλλα

και από τα υπολείματα των φύλλων

και γρήγορα, πριν μαυρίσουν, τις άλειψα με λεμόνι.
Τώρα είναι έτοιμες για κόψιμο.
Αν μεν τις θέλεις για μαγείρεμα (με κατσικάκι είναι...θεός), κόβονται σε δύο κομμάτια οι μικρές, ή σε τέσσερα οι μεγαλύτερες. Μια μπουκιά, δήλαδή το καθένα.
Αν τις θέλεις για σαλάτα, φρέσκιες, τις κόβεις σε πολύ μικρότερα κομματάκια,
αλλειμένες με μπόλικο λεμόνι και αρκετό αλάτι.
Δεν υπάρχει καλύτερος μεζές για ρακή!

Για όσους έχουν υπομονή να καθαρίσουν μεγάλες ποσότητες, γίνονται πεντανόστιμες τουρσί, μαγειρεύονται με κρέας ή χωρίς κρέας, και γίνονται ακόμα και ομελέτα!