Bauhinia variegata για τον μικρό μου

το γιο, που κλείνει σήμερα τα 16!

Συνήθως όταν έχω αγωνία για κάτι, καταπιάνομαι με κάτι άσχετο για να ξεχαστώ.
Όλες αυτές τις μέρες, λοιπόν, των Πανελλαδικών εξετάσεων του γιου μου, που η αγωνία μου έπρεπε να κρύβεται επιμελώς και να παρουσιάζεται μια αισιόδοξη και χαρούμενη μαμά στο σπίτι, εγώ βρήκα την "Bauhinia variegata" για να αχοληθώ.
Η ιστορία από την αρχή.

Εδώ και πολύ καιρό έβλεπα ένα δέντρο στην αυλή του Γενικού Νοσοκομείου Ρεθύμνου

Ερώτηση δική μου προς φίλους και γνωστούς : Έχεις δει το δέντρο που είναι στην αυλή του νοσοκομείου, δεξιά όπως μπαίνεις;
Και όλοι, ναι όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, έδιναν την ίδια αρνητική απάντηση.
Μα είναι δυνατόν, βρε παιδιά, είναι τεράστιο και πανέμορφο, περνάτε κάθε μέρα από κει και δεν το παρατηρήσατε; (Με αφορμή αυτό, διαπίστωσα για άλλη μια φορά, ότι δεν βλέπουμε γύρω μας. Κοιτάζουμε και δεν βλέπουμε)
Ρώτησα πολλούς, αλλά τη σωστή απάντηση την έδωσε πάλι ο Γιώργος που με βοήθησε και για τα κρινάκια της άμμου

Τι εστί, λοιπόν, Bauhinia variegata; Μετά από πολύ κόπο και ψάξιμο τη βρήκα και εδώ

και συγγνώμη που είναι ξενόγλωσσο, αλλά σε ελληνικά δεν βρήκα τίποτα.

Δεν χορταίνω να το φωτογραφίζω γιατί ήδη τα λουλούδια του έχουν πέσει και κάνει καρπούς(?) και προσπαθώ να περνώ απέξω για να κλέβω ματιές μέχρι να τελειώσει η ανθοφορία του.

Όσο για φωτογραφίες....κλασσικά εδώ

Ξυλάγγουρα και αγκινάρες με τ' αγκάθια

Στην Κρήτη υπάρχουν κάποια φυτά που δεν υπάρχουν στην υπόλοιπη Ελλάδα (αυτή την εντύπωση έχω, τουλάχιστον, αλλά μπορεί να κάνω και λάθος).
Ένα απ' αυτά είναι το ξυλάγγουρο. Όσο κι αν έψαξα στο Google δεν βρήκα ούτε μία φωτογραφία. Φωτογράφησα εγώ, λοιπόν, τις σημερινές αγορές μου από το μανάβη.

Το ξυλάγγουρο, κοινώς ατζούρι ή κλωσάκι, είναι λαχανικό θερμής εποχής. Παρόλο που ο καρπός και το κοινό όνομα θυμίζουν αγγούρι, βοτανικά ανήκει στο πεπόνι. Καταναλώνουμε τον άγουρο καρπό του συνήθως τον Αύγουστο, σαν σαλάτα αντί του αγγουριού που είναι ούτως ή άλλως εκτός εποχής. Ευδοκιμεί σε πολλά νησιά του Αιγαίου και είναι πολύ διαδεδομένος καρπός στην Κρήτη. Καλλιεργείται συνήθως υπαίθρια αν και σε μερικές περιοχές υπάρχουν και θερμοκηπιακές καλλιέργειες. Ενώ υπάρχουν πολλοί παραδοσιακοί πληθυσμοί στα διάφορα νησιά του Αιγαίου δεν υπάρχει πιστοποιημένος σπόρος στο εμπόριο. Ο πολλαπλασιασμός και η διάσωση των πληθυσμών αυτών είναι ευθύνη των παραγωγών. Ο κάθε παραγωγός μαζεύει κάποια ποσότητα σπόρου, από καρπούς φυτών που ο ίδιος άφησε να σποροποιήσουν για να τα σπείρει την επόμενη χρονιά.

Στη Βικιπαίδεια γράφει : Στην Κρήτη μια ποικιλία αγγουριού, που σπάνια βρίσκεται στις αγορές, ονομάζεται ξυλάγγουρο. Έχει σχήμα μικρού πεπονιού, ελαφριού πράσινου χρώματος, εξωτερικά καλυμμένου με ελαφρύ χνούδι. Η σάρκα του είναι πιο σκληρή από του κοινού αγγουριού και είναι εξαιρετικά εύγευστη. Είναι το μόνο φαγητό που δεν μπορούν να φάνε οι κατσαρίδες.
Ομολογώ πως αυτό το τελευταίο δεν το ήξερα!

Και εδώ κομμένο, ακαθάριστο (με το εξωτερικό φλούδι εννοώ), με λίγο αλάτι,
έτοιμο προς βρώσιν, σκέτο ή με συνοδεία ρακής!

Αν δεν δοκιμάσεις δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πράγμα μιλάμε.
Οποιαδήποτε αναφορά του στυλ "αυτός είναι σαν ξυλάγγουρο" δεν έχει καμία σχέση με τη γευστική απόλαυση που προσφέρει αυτό το "φρούτο"!

Κι ερχόμαστε στις αγκινάρες με τ' αγκάθια!

Εδώ δεν δυσκολεύτηκα να βρω υλικό. Υπάρχει άφθονο στο internet, αλλά αναφέρεται στην ήμερη αγκινάρα, αυτήν χωρίς αγκάθια. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω ποιο site ήταν το καλύτερο για να το δώσω. Κάποιος που ενδιαφέρεται θα βρει σίγουρα την άκρη!

Γευστικά δεν έχουν καμία σχέση αλλά δεν είναι και εύκολο να καθαρίσεις αγκινάρες!!!

Αυτή η φωτογραφία είναι από τα Λειβάδια Άνδρου
(δεν πήρα τους δρόμους να ψάχνω αγκιναρόκηπους να τους φωτογραφήσω)

Αυτή την εποχή βρίσκεις αγκινάρες σε όλα τα μανάβικα

Τις καθάρισα από τα εξωτερικά φύλλα

και από τα υπολείματα των φύλλων

και γρήγορα, πριν μαυρίσουν, τις άλειψα με λεμόνι.
Τώρα είναι έτοιμες για κόψιμο.
Αν μεν τις θέλεις για μαγείρεμα (με κατσικάκι είναι...θεός), κόβονται σε δύο κομμάτια οι μικρές, ή σε τέσσερα οι μεγαλύτερες. Μια μπουκιά, δήλαδή το καθένα.
Αν τις θέλεις για σαλάτα, φρέσκιες, τις κόβεις σε πολύ μικρότερα κομματάκια,
αλλειμένες με μπόλικο λεμόνι και αρκετό αλάτι.
Δεν υπάρχει καλύτερος μεζές για ρακή!

Για όσους έχουν υπομονή να καθαρίσουν μεγάλες ποσότητες, γίνονται πεντανόστιμες τουρσί, μαγειρεύονται με κρέας ή χωρίς κρέας, και γίνονται ακόμα και ομελέτα!

Για να θυμηθούμε τον Κώστα Ηλιάκη

Η Φωτεινή από την Κάρπαθο γράφει για τα Ηλιάκεια 2009

Εγώ απλώς θέλω να ξανακούσω
τον 'Ηλιο Θεό από τον Βασίλη Σκουλά

ΓΕΛΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ...ΧΑΘΗΚΑΜΕ!!!

Μια πρωτότυπη εκδήλωση στο Ρέθυμνο

Παρασκευή, 22 Μαΐου 2009

Γιατί έχουμε ξεχάσει να γελάμε στην καθημερινή μας ζωή; Πώς το άγχος, το «τρέξιμο» και οι υποχρεώσεις, μας μετέτρεψαν σε στρατιωτάκια «κινούμενα» κι αγέλαστα;
Η λύση είναι εδώ. Tο γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο!

Η ιδέα ξεκίνησε από την Ινδία κι έχει διαδοθεί σε ολόκληρο τον κόσμο με 300.000 μέλη.

Τα οφέλη του Γέλιου:

● Το γέλιο σαν αεροβική άσκηση είναι μια διασκεδαστική και απλή μορφή άσκησης, που σε κάνει να νιώθεις καλά. Μια καλή προπόνηση χωρίς κόπο και ιδρώτα. Ενδείκνυται για άτομα που κάνουν καθιστική ζωή, ή είναι καθηλωμένοι στο κρεβάτι, σε αναπηρικό καροτσάκι, καθώς και για ηλικιωμένους. Με 20’ λεπτά γέλιου, γεμίζουμε ενέργεια για όλη τη μέρα.

● Το γέλιο ενεργοποιεί πάνω από τους μισούς μας μυς και γυμνάζει στομάχι, κοιλιακούς, μέση και μυς της λεκάνης.

● Παρέχει εσωτερικό μασάζ της πεπτικής οδού και των εσωτερικών οργάνων, όπως το συκώτι, η σπλήνα, το πάγκρεας, τα νεφρά και τα επινεφρίδια.

● Τονώνει την κυκλοφορία του λεμφικού συστήματος, προϋπόθεση για ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα.

Νοητικά, συνθηματικά, πνευματικά οφέλη

― Το γέλιο κάνει ευκολότερη την αντιμετώπιση της ζωής και των προκλήσεών της.

―Μας τοποθετεί στην παρούσα στιγμή, και βοηθάει να ζούμε το «τώρα».

―Το γέλιο εξουδετερώνει επώδυνα συναισθήματα όπως: φόβο, θυμό, ανία, απελευθερώνοντάς τα.

Δημιουργώντας θετική ενέργεια

Όταν οι άνθρωποι γελούν μαζί σε μια ομάδα, αναπτύσσεται θετική ενέργεια σε όλη την ομάδα, η οποία πηγάζει από θετικές σκέψεις, αισθήματα και συναισθήματα, εξουδετερώνοντας κυριολεκτικά αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις.

Καλλιέργεια αυτοπεποίθησης

― Το γέλιο μετουσιώνει τη συστολή μας, κάνοντάς μας να νιώθουμε πιο ασφαλείς και με περισσότερη αυτοπεποίθηση.

― Όταν κάνουμε κάποιον να γελάσει, εκείνος με τη σειρά του ανταποκρίνεται.

Βελτίωση επικοινωνίας

Είναι δύσκολο να παραμένεις σε σύγκρουση με κάποιον ενώ γελάς.

Το γέλιο μας επιτρέπει να είμαστε πιο ανοιχτοί ο ένας με τον άλλο.

Περισσότερες πληροφορίες στο www.laughter-yoga.gr

Όλα αυτά θα έχουμε την ευκαιρία να τα δοκιμάσουμε την Παρασκευή 22 Μαΐου στα ΚΑΠΗ Ρεθύμνου, καθώς και Σάββατο 23 και Κυριακή 24 Μαΐου στον Δημοτικό Κήπο στις 11:00 π.μ. Κάτω από τα δέντρα η Ελένη & Βασιλική Σκρέκου, Πιστοποιημένες Δασκάλες Σχολής Γέλιου θα μας δείξουν πώς μπορούμε να ξαναβρούμε το «χαμένο» μας χαμόγελο με διάφορες πολύ απλές τεχνικές και αναπνοές. Απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες και η συμμετοχή είναι ελεύθερη.

«Χαμόγελο στο Ι.Χ.»

Αμέσως μετά, τα χαρούμενα Ποδήλατα θα ξεχυθούν στους Ποδηλατόδρομους και στην Παλιά Πόλη, «μεταδίδοντας» το χαμόγελο σε πεζούς και σε οδηγούς.

Η παρουσία του Κλαμπ Γέλιου στις εκδηλώσεις στο Ρέθυμνο είναι αφιλοκερδής. Η οργάνωση και το κόστος των εκδηλώσεων είναι προσφορά των «φίλων του Ποδηλάτου» Ρέθυμνο.

Αναμετάδοση από τα Ρεθεμνιώτικα Νέα

Updated

Aσκήσεις γέλιου

Πρώτη μέρα Πανελλαδικών εξετάσεων

Σηκώθηκα στις 6,30 πμ. Φως πολύ έμπαινε απ' έξω. Βγήκα στο μπαλκόνι.
Ανατολικά ο ήλιος είχε ήδη σηκωθεί ψηλά.

Δυτικά, αυτό το χρώμα τού ορίζοντα με ηρέμησε.

Θα τους σκίσουμε; Θα του σκίσουμε!!!

Ελπίζω και εύχομαι

Μια μέρα μετά τη γιορτή της μητέρας

Eχθές, Κυριακή, ήταν η παγκόσμια γιορτή της μητέρας. Είμαι κόρη, οπότε όφειλα Χρόνια Πολλά στη μαμά μου, αλλά και μάνα, οπότε περίμενα από τα παιδιά μου ευχές.
Αυτό, για να κάνω μια αναφορά στη χθεσινή γιορτή, που αμφιβάλω αν υπάρχουν blogs, έστω ένα 5%, που δεν έκαναν σχετική ανάρτηση.
Όλες αυτές τις παγκόσμιες ημέρες εγώ δεν τις πολυπιστεύω.
Κάτι σε υπερκαταναλωτισμό μου φέρνουν. Τέλος πάντων. Άλλο θέμα.

Με την αναμονή των πανελληνίων εξετάσεων είμαστε κάπως περίεργα στο σπίτι μας. Δεν παύει όμως να είναι Κυριακή, που σημαίνει μια πιο χαλαρή μέρα για μένα, αφού δεν πάω στη δουλειά. Δεν είμαι από τις γυναίκες που μόλις βρουν λίγο ελεύθερο χρόνο πέφτουν με τα μούτρα στην εξόντωση κάθε είδους μικροοργανισμού ή ακάρεως που κυκλοφορεί μέσα στο σπίτι, άρα η χθεσινή μέρα ήταν μια πάρα πολύ ωραία μέρα για να την χαραμίσω κλεισμένη μέσα.
Κάποιοι τολμηροί, μαζί και ο μικρός μου γιος, άρχισαν κιόλας τα μπάνια, αλλά εμένα αν δεν μπει Ιούλιος..., το κυματάκι δεν με βρέχει!

Πήρα λοιπόν τον ανατολικό δρόμο να πάω σ' ένα κοντινό χωριό να βρω μια φίλη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που έκανα τη διαδρομή, αλλά με τέτοιο καιρό και με μηδενική κίνηση, την απόλαυσα κυριολεκτικά. Χάζευα δεξιά και αριστερά το ανοιξιάτικο Ρέθυμνο, με το ραδιόφωνο στο Δεύτερο πάντα. Κάποια στιγμή πέρασα από έναν τριανταφυλλόκηπο. Μέχρι να συνειδητοποιήσω τι ήταν, είχα φύγει μακριά, αλλά στην επιστροφή...σταμάτησα.
Η είσοδος ενός εργοστασίου ήταν που φτιάχνει ζωοτροφές. Οι εγκαταστάσεις κλειστές λόγω Κυριακής κι εγώ βρήκα χώρο και χρόνο και πήρα τη φωτογραφική μηχανή. Πραγματικά δεν ήξερα τι να πρωτοφωτογραφήσω.
Άμα είναι μερακλής ο άνθρωπος... είναι παντού και πάντα!

Φωτογραφίες εδώ!

Ε, λόγω της ημέρας, αφιερώνω αυτά τα τριαντάφυλλα στη μητέρα μου.

Πρόσφατα διάβασα και το παρακάτω ποίημα, που δεν το ήξερα, και το κράτησα εδώ.

ΔΑΚΡΥΑ -Ν.Λαπαθιώτης

Δεν είναι τίποτα στο σπίτι, Μάνα μου
να μη Σε φέρνει ολάκερη στη σκέψη,
- και μήτε τίποτα στη ζωή μου, Μάνα μου
που να μη τόχεις κάπως σημαδέψει.

Κι ούτε που κάνω βήμα, τώρα, Μάνα μου,
χωρίς οι λογισμοί Σου να με ζώσουν
καθώς αγγίζω ή αντικρύζω, Μάνα μου
το καθετί που μεταχειριζόσουν.

Κι όχι το καθετί, μονάχα, Μάνα μου,
δικό Σου, είναι μονάκριβο για μένα,
μα ως και τα μέρη, που περνούσες,
Μάνα μου, κι εκείνα τα θαρρώ σαν αγιασμένο.

Κι όχι τα μέρη εκείνα, μόνο Μάνα μου,
κάτι, για μένα, έχουν του παραδείσου,
- μα ως και τον ίδιο τον εαυτό μου, Μάνα μου,
τον αγαπώ, γιατί ήτανε παιδί Σου...

Πάει κι αυτός!

Άλλος ένας μεγάλος Έλληνας έφυγε!
Από την πρώτη στιγμή που είδα αυτή τη διαφήμιση ήθελα να την κρατήσω.
Δυστυχώς η αφορμή δεν είναι ευχάριστη.
Καλό ταξίδι, Καραγκιόζη!

Σαν σήμερα

Συνήθως στο "Σαν σήμερα" αναφερόμαστε σε μεγάλα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας ή τέλος πάντων σημαντικές επετείους.
Δεν συμβουλεύτηκα τη Google για να γράψω, γιατί έχω δικά μου μεγάλα γεγονότα.
Θυμήθηκα, λοιπόν, πως πέρυσι "σαν σήμερα" ήμουνα στη διαδρομή από το Σινά στο Κάιρο.
Πόσο έχω επιθυμήσει ένα ταξιδάκι έστω και 3 ημερών!
Με την πίεση και το άγχος και την κούραση των πανελληνίων εξετάσεων στο σπίτι μου περιμένω πώς και πώς να περάσει ο Μάιος να ηρεμήσουμε.

Το άλλο έγινε πριν 20 χρόνια. Τέτοια ώρα είχα ήδη υπογράψει στο δημαρχείο Ιτάμου
και από τότε είμαι διαρκώς και αδιαλείπτως παντρεμένη.

Χρειάζομαι και άλλα μεγάλα γεγονότα;

Για όποιο θέλει όμως υπάρχει και το site τού Σαν σήμερα που γράφει περισσότερα και πιο ενδιαφέροντα για σας.