Ημερολόγιο Αβάνας-Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη

Μια φίλη από την μπλογκόσφαιρα, η Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη,

παρουσίαζει το καινούριο της βιβλίο
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Οι εκδόσεις ΗΛΕΚΤΡΑ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου "Ημερολόγιο Αβάνας"
της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη, που θα γίνει στην Cubanita,
Δευτέρα 2 Ιουνίου και ώρα 9μ.μ.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο υφυπουργός Εξωτερικών, υπεύθυνος για τον Απόδημο Ελληνισμό,
κ. Θεόδωρος Κασσίμης, η δρ.Βιβή Κοψιδά-Βρεττού και η Αννα Νταλάρα. Συντονιστής
της συζήτησης θα είναι ο δημοσιογράφος της ΕΡΑ 5, Νώε Παρλαβάντζας.
Θα ακολουθήσει βραδιά με κουβανέζικους ρυθμούς

[Cubanita: Καραϊσκάκη 28, Ψυρρή, τηλ. 210-33.14.605]

Καλή επιτυχία, Ιουστίνη, στο βιβλίο σου!

Για την Αμαλία-1η Ιουνίου αφιερωμένη σ' αυτήν

Αμαλία

Mariah Carey -Without you

http://www.youtube.com/watch?v=vOR_jq9M53c

Προχώρα, Δημήτρη! Godimitris

Mέρες τώρα με παιδεύει η αργή ταχύτητα της γραμμής ADSL.

Σέρνεται. Με δυσκολία τέλειωσα τις φωτογραφίες
από το ταξίδι μου.

Είπα να ξεκουραστώ και ν' αρχίσω σιγά σιγά τα "κοινωνικά"

"περί την blogόσφαιρα". Γύρω-γύρω, περιήγηση, σχόλια κλπ.

Δεν μπορώ να κρατηθώ όμως και θα το πω.
Νομίζω πως αξίζει τον κόπο να το μάθουν κι άλλοι.

Έχω την πολυτέλεια να δουλεύω με ραδιοφωνική υπόκρουση.
Μόνιμα, όση ώρα βρίσκομαι στο γραφείο, το ραδιόφωνο είναι ανοικτό
στο Δεύτερο Πρόγραμμα.
Μ' αρέσει πολύ και δεν τ' αλλάζω, παρά σποραδικά,
για το χατίρι κάποιου τοπικού ραδιοφωνικού σταθμού
και μόνο για συγκεκριμμένο λόγο.

Σήμερα λοιπόν έπεσα σε μια κουβέντα της Μαργαρίτας Μυτιληναίου με τον Δημήτρη Παρούση.

Σιγά μην τον ξέρετε! Ούτε κι εγώ τον ήξερα.

Ο Δημήτρης Παρούσης είναι ένας Έλληνας δημοσιογράφος που έκανε πραγματικότητα το όνειρό του. Το όνειρό του που είναι και δικό μου και νομίζω και αρκετών άλλων ανθρώπων.

Ταξιδεύει σ' όλο τον κόσμο. Βρείτε τον στο http://www.godimitris.gr/

Eγώ τον επισκέφθηκα κι εντυπωσιάστηκα. Τον ΖΗΛΕΨΑ.

Έμπνευσή του (inspiration) : Η Ιθάκη του Κ.Καβάφη που την έχει μεταφράσει σε πάνω από δέκα γλώσσες.

Constantine Cavafy (Konstantinos Kavafis), one of the most distinguished Greek poets, was born on April 29, 1863 and died on the same date in 1933 in Alexandria (Egypt).

Ιθάκη

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μένει η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι

που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά

θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·

να σταματήσεις σε εμπορεία Φοινικικά,

και τες καλές πραγμάτειες να αποκτήσεις,

σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια και έβενους,

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,

όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·

σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,

να μάθεις και να μάθεις απ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.

Το φθάσιμον εκεί είναι ο προορισμός σου.

Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.

Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·

και γέρος πια να αράξεις στο νησί,

πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σου έδωσε το ωραίο ταξείδι.

Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.

Αλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Ποιος μπορεί ν' αντισταθεί?

Προφανώς, ούτε η μέλισσα!

Ένας ήλιος θεός-Βασίλης Σκουλάς

Ο/Η Pan άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ένας ήλιος θεός-Βασίλης Σκουλάς": Ο Ήλιος Θεός

Στίχοι: Πάρης Μίτσος

Μουσική: Μιχάλης Νικολούδης

Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Σκουλάς

Άλλες ερμηνείες: Νίκος Ξυλούρης

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω

έχω φίλο τον Ήλιο-Θεό

με του αγέρα το νέκταρ μεθάω

αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι

το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά

στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι

στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Λευτεριά στους ανέμους ζητάω

έχω πάψει να είμαι θνητός

ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω

δίχως σώμα χρυσός αετός.

Και χωρίς τα φτερά δεν φοβάμαι

το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά

στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι

στο Αιγαίο να δίνω φιλιά.

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω

έχω φίλο τον Ήλιο-Θεό

με του αγέρα το νέκταρ μεθάω

αγκαλιάζω και γη κι ουρανό.

Ο τόπος που μεγάλωσα-Βασίλης Σκουλάς

The Land

Σύνθεση Μιχάλης Νικολούδης

Στίχοι Πάρης Μήτσου

Ερμηνεία Βασίλης Σκουλάς

Ο τόπος που μεγάλωσα

πλαγιάζει με τη θάλασσα

και κάθε ώρα και στιγμή

ακούγονται αναστεναγμοί

Εδώ κοντά, στη θάλασσα

η δίψα είναι μεγάλη

ψάχνει κορμί για να σβηστεί

κι όλο διψάει πάλι

Οι άνθρωποι τρελαίνονται

βλέπουν νερά να καίγονται

σα δίνουν πύρινα φιλιά

η θάλασσα με τη στεριά

Εδώ κοντά, στη θάλασσα

η δίψα είναι μεγάλη

ψάχνει κορμί για να σβηστεί

κι όλο διψάει πάλι

Νερό είναι τα χάδια μας

φωτιά είναι τα βράδια μας

κι όποιος τολμάει να καεί

κερδίζει λάμψη και γιορτή

Εδώ κοντά, στη θάλασσα

η δίψα είναι μεγάλη

ψάχνει κορμί για να σβηστεί

κι όλο διψάει πάλι

Ιστορικό εκδρομής Ισραήλ-Αίγυπτος

Σιωπηλή διαμαρτυρία για τον άδικο χαμό του 21χρονου φοιτητή στο Ρέθυμνο

Σιωπηλή δύναμη ψυχής - "Μίλησε" η κοινωνία του Ρεθύμνου

Χωρίς πανώ, χωρίς συνθήματα, αλλά μόνο με τη βουβή δύναμη της ψυχής ρεθυμνιώτες, φοιτητές, φορείς και εκκλησία διαδήλωσαν χθες το απόγευμα ζητώντας το αυτονόητο: να ζουν ασφαλείς στον τόπο που αγαπάνε, στον τόπο που ζουν και δραστηριοποιούνται καθημερινά.
Περίπου δύο χιλιάδες άτομα κατέβηκαν στους δρόμους και σιωπηλά “είπαν” ότι επιτέλους τα κρούσματα βίας και εγκληματικότητας πρέπει να πάρουν τέλος. Στο μυαλό τους είχαν τον Μανώλη Χορευτάκη, τον φοιτητή που έγινε αθώο θύμα του παραλογισμού, το παιδί που χάθηκε άδικα πριν από μία εβδομάδα ακριβώς, που με το θάνατό του “ξύπνησε” και πάλι το αίσθημα αγανάκτησης των πολιτών.
Συγκεντρώθηκαν στο δημαρχείο. Φοιτητές, φίλοι του Μάνου, αλλά και φοιτητές που ποτέ δεν τον είχαν γνωρίσει. Απλοί ρεθυμνιώτες, που μαζί με τα παιδιά τους δήλωσαν πως θέλουν να τα μεγαλώσουν σε μία κοινωνία καλύτερη και ασφαλέστερη. Ήταν και οι φορείς εκεί, διασπαρμένοι μέσα στον κόσμο και ιερείς που προσεύχονται στη μνήμη του Μάνου, αλλά και όλων των αθώων θυμάτων.

Ζητούν να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να βγουν στους δρόμους.
Αύξηση των μέτρων αστυνόμευσης και ταυτόχρονα αλλαγή νοοτροπίας και ανάληψη των ευθυνών από όλους τους αρμοδίους είναι το ζητούμενο και αυτή τη φορά ελπίζεται ότι τα λόγια δεν θα μείνουν λόγια, αλλά θα γίνουν πράξεις και πραγματικό αποτέλεσμα.
Η πορεία, περνώντας από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης, κατέληξε στο Αστυνομικό Μέγαρο, όπου οι συμφοιτητές του Μανώλη Χορευτάκη διάβασαν το ψήφισμα που εξέδωσαν και έδωσαν ραντεβού για το πρωί της ερχόμενης Τετάρτης, στις 10 π.μ., στην πλατεία Αγνώστου Στρατιώτη για να προχωρήσουν μέχρι το σημείο, όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο φίλος τους.

Στην ίδια κινητοποίηση, το παρών δήλωσε και η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΝ στο Ρέθυμνο, η οργάνωση Ρεθύμνου της Νεολαίας του Συνασπισμού, η ΠΑΣΠ Ρεθύμνου, αλλά και η Εναλλακτική Κίνηση Πολιτών, που κάλεσε με ανακοινώσεις τους σε συμμετοχή στο συλλαλητήριο όλους τους Pεθυμνιώτες, προκειμένου να διεκδικήσουν λύση εδώ και τώρα.

πηγή: goodnet.gr

ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΕΝΟΣ 21ΧΡΟΝΟΥ ΦΟΙΤΗΤΗ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ, «ΔΙΑ ΑΣΗΜΑΝΤΟΝ ΑΦΟΡΜΗ»

Ήλθε υπό μορφή σχολίου από την
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Φιλοσοφικής Σχολής
Πανεπιστημίου Κρήτης,
η παρακάτω ανακοίνωση.
Θεωρώ χρέος μου να την αναμεταδώσω.

Συνεχόμενο ΕΓΚΛΗΜΑ χωρίς ΤΙΜΩΡΙΑ

Γίναμε, για πολλοστή φορά δυστυχώς, βουβοί μάρτυρες ενός αποτρόπαιου εγκλήματος: ένα νέο παιδί, ένας νέος φοιτητής που δεν πρόλαβε να ζήσει και να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, έπεσε νεκρός από το χέρι ενός ψυχικά άρρωστου και διεστραμμένου ζώου (ας μας συγχωρήσουν τα Ζώα για τον παραλληλισμό).Ενός ζώου το οποίο είναι ένα από τα πολλά που κατά καιρούς τρομοκρατούν, εκβιάζουν και σκοτώνουν αθώους συνανθρώπους μας, ιδιαίτερα όσον αφορά στην νυχτερινή ζωή της πόλης.Ενός ζώου ήδη καταδικασμένου για φόνο, το οποίο κατάφερε να αποφυλακισθεί γρήγορα μέσω των γνωστών μηχανισμών που έχουν διαβρώσει ως το κόκκαλο το πολιτικό και κοινωνικό μας σύστημαΠάμπολλα τα περιστατικά του άμεσου και απώτερου παρελθόντος και, όπως δυστυχώς δείχνουν τα πράγματα, πάμπολλα θα είναι και τα περιστατικά του μέλλοντος.
Όμως ξεχνάμε γρήγορα!Γρήγορα ξεχάσαμε τα Ζωνιανά και τη δήθεν αποκατάσταση της εκεί τάξης και, ακόμα χειρότερα, γρήγορα ξεχάσαμε και όλες τις άλλες περιπτώσεις «Ζωνιανών», «Μυλοποταμιτών» και άλλων,οι οποίες έχουν συμβεί δίπλα στα σπίτια μας, στην ίδια την καρδιά του Ρεθύμνου.Είναι γνωστές σε όλους οι περιπτώσεις ατόμων από τις ορεινές περιοχές του νομού, και όχι μόνο, οι οποίοι τρομοκρατούν τη νυκτερινή ζωή της πόλης και σκοτώνουν αβίαστα, χωρίς ποτέ να αντιδρά κανείς.
Από τη μια μεριά, η πολιτεία, οι τοπικές αρχές και η αστυνομία.
Η πολιτεία και οι τοπικές αρχές που μόνο ενδιαφέρον έχουν την είσπραξη των δυσβάστακτων φόρων και δημοτικών τελών και την οικονομική ευμάρεια της τάξης τους, παραδομένοι στην γνωστή απραξία, διαπλοκή και σήψη που χαρακτηρίζει ολόκληρο το πολιτικό μας σύστημα, με λίγες, δυστυχώς, εξαιρέσεις και με μοναδικές τους επιτυχείς επιδόσεις σε ό, τι αφορά τον πλουτισμό τους, το ρουσφέτι, την κομπίνα, ή, για να αναφερθούμε σε ένα θέμα του Πανεπιστημίου, την επιδίωξη για κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου, του μόνου πραγματικά δημοκρατικού θεσμού της χώρας.Λες και αυτό είναι το μείζων ζήτημα που απασχολεί τους πολίτες και όχι η ακρίβεια, η φτώχεια, η σαπίλα που κυριαρχεί απ’άκρου εις άκρον και η άθλια κατάσταση στην ποιότητα ζωής και υποδομών (δες π.χ. την καθημερινή κόλαση στους δρόμους της πόλης, την Αθηναϊκού τύπου κυκλοφοριακή κατάντια). Και η αστυνομία, με λίγες ξανά εξαιρέσεις, η οποία πάντα καταφθάνει «κατόπιν εορτής» αφού είναι υπέρμετρα απασχολημένη με ασχολίες του τύπου: κλήσεις, κακοποίηση και εξευτελισμός πολιτών αλλά και απορροφημένη στην πολυποίκιλη καλοπέραση, στα διαφόρων τύπων «δωράκια» που της προσφέρουν πολλοί «επιχειρηματίες» νυκτερινών κέντρων διασκέδασης, με αντάλλαγμα προστασία, «τα στραβά μάτια» κ.ο.κ., πράγματα που γνωρίζουν οι πάντες αλλά κανείς δεν ομολογεί.
Και ο πολίτης, ο νέος άνθρωπος που θέλει να διασκεδάσει με την παρέα του, είναι έρμαιο όλων αυτών των διαπλεκόμενων μηχανισμών, με τους περισσότερους «επιχειρηματίες της νύχτας» να τον ποτίζουν με ποτά-βόμβες-δηλητήρια, με ναρκωτικά και θάνατο και όλα αυτά κάτω από την ανοχή, την αδιαφορία ή ακόμα και την σύμπραξη της αστυνομίας, η οποία φυσικά δεν έχει κανένα συμφέρον από τον τερματισμό αυτών των καταστάσεων.Όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει.Όσοι πιστεύουν ότι ο όρος Μαφία αναφέρεται σε άλλες εποχές και άλλους τόπους, δεν έχουν παρά να κάνουν μία βόλτα στα νυκτερινά μαγαζία του Ρεθύμνου όπου, παρά τις εξαιρέσεις των τίμιων επιχειρηματιών και αυτών που ανθίσταται στους εκβιασμούς και στην «προστασία» της αστυνομίας, των μπράβων και των διαφόρων κακοποιών, η κατάσταση επηρρεάζει όλους.Ανοχή, ασυδοσία, θάνατος, ναρκωτικά, αδιαφορία, αυτή είναι η νυκτερινή ζωή της πόλης.
Η ευθύνη βέβαια δε βαραίνει μόνο τις αρχές και την αστυνομία, αλλά όλους μας ανεξαιρέτως.Καταρχήν, την τοπική κοινωνία η οποία έχει γίνει μάρτυρας παρόμοιων περιστατικών πάρα πολλές φορές και ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν αντιδρά επαρκώς.Μία κοινωνία η οποία μέσα στην ξέφρενη και αλματώδη τουριστική/οικονομική ανάπτυξη, αναπαύθηκε στην καλοπέραση και τον ωχαδερφισμό χάνοντας τις αξίες για τις οποίες κάποτε ήταν περήφανη: την φιλοξενία, το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, την τιμιότητα, την αγάπη για τον πολιτισμό.Οι λίγες και καλές εξαιρέσεις, δυστυχώς πνίγονται μέσα στο γενικότερο πέλαγος της αδιαφορίας.
Μεγάλη ευθύνη όμως φέρουμε κι εμείς οι φοιτητές, ειδικά στην συγκεκριμένη περίπτωση.Με τις φοιτητικές πολιτικές οργανώσεις, από τη μια, να σκίζουν τα ιμάτιά τους και να αντιδικούν μόνο σε περιπτώσεις που απειλείται το μικρομαγαζάκι τους και τα μικροσυμφέροντά τους, αδύναμοι και ανίκανοι να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό όσον αφορά ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ακεραιότητα, την αξιοπρέπεια και την ουσιαστική ποιότητα ζωής και σπουδών όλων μας.Και μ’εμάς τους φοιτητές, από την άλλη, να ενδιαφερόμαστε μόνο πως θα καλοπεράσουμε με τα λίγα ή πολλά λεφτά του μπαμπά, αδιάφοροι για τα ίδια αυτά ζητήματα που μας αφορούν όλους, για το μέλλον μας, την ασφάλειά μας, αλλά και την όποια προσφορά θα μπορούσαμε να κάνουμε στον τόπο που μας φιλοξενεί (όσο κι αν αυτή η φιλοξενία πολλές φορές είναι σχήμα οξύμωρο).
Συνάδελφε φοιτητή, βάλε το καλά στο μυαλό σου: η πιθανότητα να είσαι εσύ το επόμενο θύμα είναι κάτι παραπάνω από μεγάλη! Ο θάνατος καραδοκεί κάθε στιγμή, σε κάθε στενό του Ρεθύμνου τη νύχτα.Σκέψου καλά και πάρε τις σωστές αποφάσεις για την ίδια σου τη ζωή.Πάλεψε και αγωνίσου ενάντια σε όλους αυτούς που σε εκμεταλεύονται και βάζουν σε κίνδυνο την σωματική σου ακεραιότητα.Είναι πια καιρός να ξυπνήσεις και να αντιδράσεις, να ξεσηκωθείς και να επαναστατήσεις.
Μία συμβολική αποχή από τα νυκτερινά μαγαζιά του Ρεθύμνου που σε ποτίζουν ναρκωτικά και δηλητήρια και παίζουν διάφορα παιχνίδια συμφερόντων στην πλάτη σου, χωρίς να σου προσφέρουν την παραμικρή ασφάλεια, θα είναι μια καλή απόδειξη ότι έχεις μυαλό και κρίση και ότι δεν είσαι απλά το χαζό παιδάκι της μαμάς, που ενδιαφέρεται μόνο για παιχνίδι και καλοπέραση και το οποίο μπορούν να πατρονάρουν διάφοροι προς εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων.Δείξε την αξιοπρέπειά σου επιτέλους! Ένας συνάδελφος φοιτητής σκοτώθηκε άδικα, στα 21 του χρόνια και δεν είναι η πρώτη φορά που φοιτητές πέφτουν θύματα κακοποίησης και εκμετάλευσης σε αυτόν τον τόπο κι ούτε θα είναι η τελευταία.Η ευθύνη για να σταματήσει αυτό είναι και δική μας.
Συνάνθρωπε και συμπολίτη του όμορφου Ρεθύμνου, είναι επιτέλους ώρα να ξεσηκωθείς κι εσύ και να φωνάξεις Φτάνει πια! Η σημερινή οδύνη μιας άγνωστης μάνας κι ενός άγνωστου πατέρα, αύριο θα είναι δική σου οδύνη.Κι αυτό με μαθηματική ακρίβεια, όπως μας διδάσκει το παρελθόν.Αύριο ίσως να είμαι εγώ, ίσως να είσαι εσύ.Αύριο ίσως να είναι ο δικός σου γιος και η δική σου κόρη που θα πέσουν νεκροί από τα χέρια κάποιου από τους πολλούς αδίστακτους ψυχανώμαλους που ήδη αλωνίζουν στην πόλη σου εδώ και χρόνια, με την ανοχή όλων μας.Είναι η ώρα να διεκδικήσεις από τις αρχές και την αστυνομία αυτό που είναι υποχρεωμένοι να σου προσφέρουν: μία ασφαλή και φιλήσυχη ζωή, εντός της οποίας να μπορείς να δημιουργείς και να ευημερείς.Είναι ώρα να αποδείξεις ότι δεν έχασες την ανθρωπιά σου, την αγάπη σου για την κοινωνία και τον συνάνθρωπο, ότι μπορείς να κρίνεις σωστά και να αποφασίζεις για το δικό σου μέλλον.Διαφορετικά θα είναι, για μία ακόμα φορά, πολύ αργά όταν ακόμα ένας νέος θα πεθάνει «δια ασήμαντον αφορμή».Σκέψου καλά και πάρε την κατάσταση στα χέρια σου, αποτίναξε από πάνω σου όλους αυτούς που σε καταδυναστεύουν και σε εκμεταλέυονται χωρίς να νοιάζονται για την ασφάλειά σου και την ποιότητα ζωής σου.Και βάλε καλά στο μυαλό σου ότι όλη αυτή η συνεχιζόμενη και αυξανόμενη εγκληματικότητα του Ρεθύμνου, αργά η γρήγορα θα αποβεί μοιραία για την ίδια την ανάπτυξη της πόλης, για τον ίδιο τον τουρισμό, για όλους.Τα νέα ήδη έχουν συγκλονίσει τον πλανήτη, μέσω του internet και οι αντιδράσεις που καταφθάνουν είναι περισσότερο από ανησυχητικές αλλά και εξευτελιστικές για τον τόπο.
Ας προσευχηθούμε, το αίμα του Μάνου Χορευτάκη να διαποτίσει βαθειά τα όνειρα και τους εφιάλτες μας, να μας βγάλει επιτέλους από το λήθαργο και την αποχαύνωση.Δεν φτάνουν όμως μόνο οι προσευχές, είναι στο χέρι μας να ζήσουμε σε ένα καλύτερο, ασφαλέστερο και αξιοπρεπέστερο μέλλον.
«Συγχαρητήρια» σε όλους αυτούς τους «άντρες» Μυλοποταμίτες (και όχι μόνο), σε όλα αυτά τα κομπλεξικά και άθλια τερατἰδια που νομίζουν ότι τους ανήκει η πόλη, ο νομός και οι ζωές των ανθρώπων.Όμως, Λεβεντιά και Ανδρισμός σημαίνει να έχεις καλή καρδιά και ευγενή αισθήματα, σημαίνει να σέβεσαι, να έχεις αξιοπρέπεια και να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου.Όλα τα υπόλοιπα, όλα αυτά που πράττουν οι γνωστοί-άγνωστοι καπετανάκηδες του Ρεθύμνου, είναι κομπλεξισμός και ανανδρία.Το αποδεικνύουν και οι ίδιοι αυτοί «άντρες» οι οποίοι, χωρίς ένα πιστόλι ή ένα μαχαίρι πάνω τους, παρουσιάζουν την εικόνα του πιο δειλού, κακόμοιρου και υπόδουλου ανθρωπάκου.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Φιλοσοφικής Σχολής
Πανεπιστημίου Κρήτης

Φονικό δι' ασήμαντον αφορμήν

Συγκλονισμένη είναι η κοινωνία του Ρεθύμνου από το "φονικό δι' ασήματον αφορμήν" που έγινε χθες 16-5-2008 στο Ρέθυμνο.

Αναλυτικά τα γεγονότα περιγράφονται στο goodnet.gr

Στις Αθιβολές ο Νίκος Ντακάκης γράφει:
"....Πώς φτάσαμε ως εδώ; Χάσαμε το μέτρο, την ανθρωπιά και την αξιοπρέπειά μας; Καταντήσαμε ζώα άλογα που καθοδηγούνται μόνο από το ένστικτο ή είναι σημεία των καιρών; Στην εποχή του «άρπαξε να φας και κλέψε να ’χεις», όλα είναι πιθανά. Στο ξεφτιλισμένο κράτος που ζούμε, μ’ αυτούς τους διεφθαρμένους που μας κυβερνούν και λίγα κάνουμε. Όταν θεός είναι το χρήμα, όταν εξουσιάζει τα πάντα ο υπόκοσμος της νύχτας, όταν ρίχνουμε τα παιδιά μας βορά στα μπαράκια που ξεχειλίζουν από ναρκωτικά, και λίγα παθαίνουμε.Αλλοτριώθηκε αυτή η πόλη; Πέθανε; Δεν μπορώ ν’ απαντήσω με σιγουριά. Αλώθηκε όμως. Από τους θρασείς με τα θηριώδη 4Χ4, τους μαυροπουκαμισάδες, τους ψευτοκαπεταναίους και τους εμπόρους του θανάτου. Που αλωνίζουν ασύδωτοι, που εκβιάζουν, τρομοκρατούν και δολοφονούν από μαγκιά για ψύλλου πήδημα. Που προστατεύονται από τους ισχυρούς κι εκμεταλλεύονται τη διάλυση του κρατικού μηχανισμού, την ανυπαρξία της αστυνομίας που ενώ το έργο της είναι η προστασία του πολίτη, περιέργως πως, είναι πάντοτε απούσα και την ελαστικότητα της δικαιοσύνης που μειώνει ποινές, αναστέλλει και εν τέλει ελευθερώνει στυγνούς εγκληματίες.Έσβησε η ελπίδα; Σίγουρα όχι. Απλά οι πολλοί, οι σωστοί, έχουν κλειστεί στο καβούκι τους κι αφήνουν τους λίγους να τους διαφεντεύουν. Είναι ανάγκη να δραστηριοποιηθούμε προτού να είναι πάρα πολύ αργά. Οι πνευματικοί άνθρωποι, οι φιλήσυχοι επαγγελματίες, οι οικογενειάρχες, τα σωματεία, η αυτοδιοίκηση, τα μέσα επικοινωνίας. Όλοι μαζί. Έχουμε χρέος να κινητοποιηθούμε και να υψώσουμε ασπίδα προστασίας. Να εξαναγκάσουμε τους ιθύνοντες να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα και να αποβάλουν τα καρκινώματα που έχουν εισβάλει στον ανυπεράσπιστο ιστό αυτής της πόλης. Το πρώτο όμως που οφείλουμε να κάνουμε είναι να τους απομονώσουμε εμείς οι ίδιοι. Να αρνηθούμε να συνομιλήσουμε μαζί τους. Να περιφρονήσουμε τα χρήματά τους. Να πάψουμε να τους προσφέρουμε υπηρεσίες. Να τους κάνουμε να αισθανθούν παρείσακτοι, απόβλητοι αυτής της κοινωνίας που μάχεται καθημερινά πώς να τα βγάλει πέρα. Να τους αγριέψουμε εν ανάγκη, να τους κυνηγήσουμε. Έχουμε τη δύναμη. Βάρβαρους κατακτητές αντιμετωπίσαμε με επιτυχία, αυτούς θα φοβηθούμε;...."
Γράφει κι άλλα. Το πλήρες άρθρο βρίσκεται εδώ .
Και συμπληρώνω τον προβληματισμό μου:
Πώς θα αισθάνομαι από δω και πέρα την ώρα που ξέρω πως τα παιδιά μου κυκλοφορούν στην Αρκαδίου;
Πώς θα ζω με τον φόβο μήπως τα βρει η "κακή ώρα";

IΣΡΑΗΛ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ

Ένα πολυήμερο ταξίδι που έκανα τις προηγούμενες μέρες

βρίσκεται υπό μορφήν φωτογραφιών στο

"Ό,τι βλέπω γύρω μου".

Όποιος έχει διάθεση, μπορεί να ταξιδέψει μαζί μου, με την βοήθειά τους.

Δεν είναι όλες οι φωτογραφίες, βέβαια, καλές γιατί στόχος μου δεν δεν είναι να βγάλω καλλιτεχνικές φωτογραφίες, αλλά να αποτυπώσω όσο μπορώ καλύτερα, ανάλαγα με το συνθήκες που επικρατούν, αυτό που μ' εντυπωσιάζει την κάθε στιγμή.

Γι' αυτό και μπορεί να παραξενευτεί κάποιος με διάφορες φωτογραφίες που μπορεί να μην λένε τίποτα ουσιαστικό, αλλά για μένα είναι μια στιγμή από τη ζωή μου που μ' αυτό τον τρόπο την κοινοποιώ.

Καλό ταξίδι σε όποιον με συνοδέψει!

Ευχαριστώ πολύ!

Είναι μεγάλη η τιμή που μου έκανε η κ.Ελένη Γκίκα που παρουσίασε το ταπεινό μου "σπιτικό" στο διαδίκτυο στο ΕΘΝΟΣ ΑΟΥΤ της Κυριακής 11 Μαΐου.

Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο παρά ένα μεγάλο ευχαριστώ.

(τα παραπάνω λουλούδια, βέβαια, χαρισμένα στην κ.Ελένη Γκίκα)

Το πλήρες κείμενο είναι:

Τη συναντάμε στο http://samafoti.blogspot.com/. Η ιστοσελίδα της έχει τον τίτλο "Ζήσε τη στιγμή", αλλά είναι σύνθετη η δουλειά της. στο προφίλ της υπάρχουν ταυτόχρονα οι ενότητες: Φωτογραφίες (http://fotografiesfotinis.blogspot.com/). Εδώ ακούω ξένη μουσική (http://akouoxenimousiki.blogspot.com/) και Εδώ ακούω ελληνική μουσική ( http://akouoelinikimousiki.blogspot.com/). Φωτεινή S. υπογράφει. Ζει στο Ρέθυμνο και "τα ενδιαφέροντά της τόσα πολλά που δεν χωράνε".

Ο λόγος, όμως, στην ίδια τη Φωτεινή:

Η πορεία μου στον χώρο των μπλογκ ξεκίνησε ανάποδα. Πριν από ένα χρόνο περίπου, ψάχνοντας στο διαδίκτυο «τυχαία», άνοιξα ένα μπλογκ (τόσο εύκολο ήταν). Το θεώρησα σαν ευκαιρία προκειμένου να βοηθήσω έναν φίλο συγγραφέα, τον Νίκο Ντακάκη, να παρουσιάσει τα κείμενά του. Έτσι άνοιξα τις «αθιβολές» athivoles.blogspot.com, ένα στατικό μπλογκ που ανέβαζα πότε πότε τα άρθρα του. Ήμουν τόσο άσχετη, που δεν ήξερα ούτε πώς να βρω άλλα ελληνικά μπλογκ. Όταν, τον Δεκέμβριο 2007, εκδόθηκε το βιβλίο του «Η Αδελφότης των Στεναγμών», στο οποίο συμμετείχα ουσιαστικά, θέλοντας να το προωθήσουμε, μια που αυτό είναι το δυσκολότερο σημείο για την καλή πορεία ενός καινούριου βιβλίου όταν πρόκειται για μη γνωστό συγγραφέα, έπεσα πάνω στον Reader’s diggest κι από κει οδηγήθηκα στο «Κυκλάμινο του βουνού» kiklaminovounou.blogspot.com και την Κατερίνα Σταματίου, συγγραφέα κι αυτή.
Μαζί της (αυτή έχει ήδη δυο χρόνια το μπλογκ της) έκανα τα πρώτα μου βήματα στην μπλογκόσφαιρα. Η ίδια με προέτρεψε ν’ ανοίξω δικό μου μπλογκ, εγώ όμως στην αρχή ήμουν αρνητική. Κινούμενη όμως στον χώρο αυτό είδα πως δεν υπάρχουν μόνο γραπτά εκεί μέσα, αλλά και φωτογραφίες, βίντεο, μουσική, παιχνίδια κλπ. Έτσι πριν από δυο μήνες έστησα το δικό μου «σπίτι» που το ονόμασα «Ζήσε τη στιγμή», με σκοπό ν’ αποτυπώνω πάνω του κάθε τι όμορφο από δω κι ύστερα, μιας κι υπάρχει τόση ασχήμια και δυστυχία γύρω μας. Επειδή όμως είδα και πράγματα που δεν μ’ άρεσαν εκεί μέσα, ξεκίνησα με τον προσωπικό «περιορισμό» πως ό,τι υπάρχει μέσα στο μπλογκ μου πρέπει να είναι τέτοιο που να μην ντρέπομαι να το δουν τα παιδιά μου. Μια αυτολογοκρισία, ας πούμε.
Από τότε μπορώ να πω ότι έχει αλλάξει η ζωή μου. Προς το καλύτερο; Προς το χειρότερο; Δεν έχω καταλήξει σε τελικό συμπέρασμα ακόμη. Πάντως σίγουρα έχω ενθουσιαστεί με τη νέα τεχνολογία και τη δυνατότητα να βρεις, να μάθεις, να γνωρίσεις νέα πράγματα.
Τι κερδίζω απ’ αυτό; Θυμήθηκα ξανά το παλιό μου χόμπι με τις φωτογραφίες που το ξανάρχισα αφού βρήκα τρόπο να τις αρχειοθετώ και μάλιστα όμορφα και να τις μοιράζομαι με ανθρώπους απ’ όλον τον κόσμο. (Τρελαίνονται οι μετρητές όταν ανεβαίνουν φωτογραφίες). Να, ένας άλλος τρόπος λοιπόν να διαφημίζεται ο τόπος μου. Κείμενα, τραγούδια, βίντεο (προσωπικά ή του internet) που μ’ αρέσουν αρχειοθετούνται εύκολα και βρίσκονται εκεί για να έχω τη δυνατότητα να τα διαχειριστώ όπως θέλω και να τα μοιραστώ με όποιον θέλει. Ήρθα και έρχομαι καθημερινά σε επαφή με καινούριους ανθρώπους, αρκετούς αξιολογότατους, που είναι σίγουρο ότι χωρίς το μπλογκ δεν υπήρχε περίπτωση να τους γνωρίσω. Θεωρώ επίσης πως έχω κάνει και μια φιλία ζωής.
Το μόνο αρνητικό μέχρι τώρα είναι πως δεν μου μένει αρκετός ελεύθερος χρόνος για να διαβάζω βιβλία όπως παλαιότερα, μιας κι αυτές οι «κοινωνικές υποχρεώσεις» είναι χρονοβόρες."

Δώρο αγάπης-ζωής

Έλειπα πολλές μέρες και δεν έμαθα μια υπέροχη απόφαση που πήρε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του Πειραματικού Λυκείου του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Ρέθυμνο.
Με πήραν, λοιπόν, τηλέφωνο σήμερα το πρωί και μ’ ενημέρωσαν γι’ αυτό.
Η απόφαση έλεγε ότι σήμερα, 12 Μαΐου , θα πήγαινε στον χώρο του Λυκείου συνεργείο αιμοδοσίας από το Νοσοκομείου Ρεθύμνου για εθελοντική αιμοδοσία καθηγητών, μαθητών και γονιών των παιδιών.

Δεν μπορώ παρά να επαινέσω την απόφαση του Συλλόγου αυτή, ασχέτως αποτελέσματος.
Είναι ένα δώρο αγάπης και ζωής προς τους συνανθρώπους μας και ιδιαίτερα προς τα παιδιά μας που αιμορραγούν στην άσφαλτο κάθε μέρα.

Η ομάδα του Νοσοκομείου έφυγε μεν από το σχολείο, αλλά μπορούμε και μέσα στις επόμενες μέρες, αφού έχουμε ενημερωθεί πλέον, να πάμε στο Νοσοκομείο να δώσουμε αίμα.

60 χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ

EΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 11 ΜΑΙΟΥ 2008

Τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης

Ξανά πίσω! (θαυμαστικό γιατί χάρηκα την επιστροφή μου)

Πριν από 10 μέρες ξεκίνησα ένα μεγάλο ταξίδι για τους Άγιους Τόπους-Σινά-Αίγυπτο.
Δεν πρόλαβα να συνέλθω ακόμη και μάλλον θα περάσουν πολλές μέρες μέχρι να βρω τους συνηθισμένους μου ρυθμούς στο σπίτι, στη δουλειά και στη διασκέδαση (βλέπε blog).
Μέχρι τότε όμως μπορείτε να πάρετε μια γεύση απ' ό,τι είδα, αρχής γενομένης από

Το αεροδρόμιο του Τελ-Αβίβ (Μπεν Γκουριόν)

Την Ιερουσαλήμ από το Όρος των Ελαιών

Την Βηθλεέμ στα Παλαιστινιακά

Την Ειλάτ στον κόλπο της Άκαμπα με το ενυδρείο

Το Κάιρο των Πυραμίδων και του απίστευτου τρόπου οδήγησης που δεν κοιμάται ποτέ

και την Αλεξάνδρεια του Καβάφη με τη μοναδική της βιβλιοθήκη.

Καλώς σας βρήκα!