Πρωταπριλιάτικες φάρσες

Η φωτογραφία του Πινόκιο είναι από τους Ανεμολογίτες

Εξομολόγηση, με τη θρησκευτική έννοια, δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Οι λόγοι πολλοί, που δεν είναι όμως της παρούσης. Εξομολογητές μου έχουν γίνει κατά καιρούς οι διάφοροι φίλοι, για πράγματα που δεν πρέπει να ξέρουν οι δικοί μου άνθρωποι (άνδρας, παιδιά, μητέρα, αδέλφια και λοιποί συγγενείς) και οι δικοί μου άνθρωποι, για όλα τα υπόλοιπα. Κάτι άλλο, μεγαλύτερο, που θέλω να βγάλω από μέσα μου και δεν μπορεί ή δεν πρέπει να το ακούσει κανείς εκ των παραπάνω προσώπων, δεν μου έχει συμβεί μέχρι τώρα. Έρχομαι λοιπόν τώρα να εξομολογηθώ κάτι που ενώ έχουν περάσει 30 χρόνια από τότε δεν μπορώ να συγχωρήσω τον εαυτό μου.

Ήμουν μαθήτρια του λυκείου. Ο πατέρας μου είχε πεθάνει όταν ήμουν στην τρίτη γυμνασίου και η μητέρα μου μια νέα γυναίκα, άνεργη, με μια σύνταξη του ΙΚΑ, προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα με την σκληρή καθημερινότητα, για να επιβιώσει αυτή και τα τρία της παιδιά. Όνειρό της πάντα ήταν εμείς να μάθουμε γράμματα περισσότερα από αυτά που, παρά το ότι ήθελε, δεν μπόρεσε αυτή να μάθει.

Κάποια στιγμή είχε περάσει από την περιοχή μας μια πλασιέ βιβλίων-βοηθημάτων για το σχολείο και η μητέρα μου είχε βάλει μηνιαία γραμμάτια, προκειμένου να μας τα πάρει και να μας βοηθήσει στο σχολείο. Δεν θυμάμαι το ποσόν ακριβώς ποιο ήταν, θεωρώ ότι ήταν σχετικά μικρό, αλλά μεγάλο για το μέγεθος τής τότε σύνταξης. Από το υστέρημα, κυριολεκτικά, αγορασμένα αυτά τα βιβλία.

Ήταν συνεπής στις μηνιαίες πληρωμές της πάντα. Εκείνον τον Μάρτη για κάποιο λόγο που δεν θυμάμαι, καθυστέρησε την πληρωμή κάποιες μέρες, πράγμα που το ήξερα, αφού πάντα μου έλεγε την οικονομική μας κατάσταση (ήμουν η μεγαλύτερη, οπότε κάπου έπρεπε να τα πει κι αυτή).

Εκεί, λοιπόν, δούλεψε το διεστραμμένο μου μυαλό να της κάνω πρωταπριλιάτικη φάρσα. Εκείνη την εποχή τα ταχυδρομεία δούλευαν με τον «προσωπικό» μας ταχυδρόμο, ας πούμε, και ξέραμε πόσο έκαναν τα γράμματα για να έλθουν. Ποντάρισα στην σωστή λειτουργία των ταχυδρομείων, πήρα φάκελο ίδιο με την αλληλογραφία της τράπεζας, πολύ προσεκτικά μιμήθηκα τα τυπωμένα γράμματα, είχα πρόσβαση και σε γραφομηχανή και δαχτυλογράφησα ένα γράμμα δήθεν από την τράπεζα που έλεγε για καθυστέρηση και κατάσχεση και άλλα τυπικά και αυστηρά λόγια, το ταχυδρόμησα και γυρίζοντας την 1η Απριλίου από το σχολείο, περίμενα την άφιξη της φάρσας. (Ο ταχυδρόμος ερχόταν μετά τις δύο το μεσημέρι στην περιοχή μας αφού ήμασταν το τελευταίο του δρομολόγιο).

Θυμάμαι, η μητέρα μου έπλενε ρούχα έξω από το σπίτι μας, στη σκάφη (θυμάται κανείς τη σκάφη πλυσίματος;), ήρθε ο ταχυδρόμος και με το που πήρε το φάκελο, πάνιασε. Μόνο που δεν έπεσε κάτω. Τον άνοιξε, διάβασε το περιεχόμενο και πανικοβλήθηκε. Θα μας πάρουν τα βιβλία; Και πώς; Και τι θα κάνουμε τώρα; Κλπ. (Τώρα μόνο μπορώ να καταλάβω πώς αισθάνθηκε εκείνη την ώρα.)

Κάπου εκεί της είπα ότι ήταν πρωταπριλιάτικη φάρσα. Δεν μου είπε τίποτα, αλλά από τότε, δεν ξανάκανα σε κανέναν, ποτέ, πρωταπριλιάτικη φάρσα.

Πώς μπόρεσα να παίξω με τον πόνο της; Τόση σκληρότητα τα νιάτα;

Xάρισα 10 λεπτά από τη ζωή μου

Προχθές είδα αυτή την αφίσα στον δρόμο. Με την αφορμή που επισκέφθηκα συγγενικό μου πρόσωπο στο νοσοκομείο, βρήκα την ευκαιρία να υλοποιήσω την υπόσχεση που είχα δώσει πριν πέντε μήνες.

Απλώς τώρα έβγαλα και κάρτα εθελοντή αιμοδότη!
Την επόμενη φορά (Ιούλιος) που θα ξαναπάω, θα προσπαθήσω να πείσω τον γιο μου να έλθει μαζί μου.
Με την ενηλικίωσή του, εκτός από την δυνατότητα του "εκλέγειν και εκλέγεσθαι",
ας γίνει και εθελοντής αιμοδότης και μακάρι να μην του χρειαστεί ποτέ στη ζωή του.(Αυτό είναι η ευχή της μάνας)

Ώρα της Γης

Μόλις έκανα τα πρώτα μου βήματα στην μπλογκόσφαιρα πέρυσι και είχα μάθει για την Earth Hour. Τότε ήμασταν λίγοι, φέτος όμως, ήρθε το παρακάτω ενημερωτικό mail (19-03-2009):

Ώρα της Γης

Πρώτη στον κόσμο η Ελλάδα !

Με την εντυπωσιακή συμμετοχή σας στην Ώρα της Γης, η Ελλάδα κατακτά μια παγκόσμια πρωτιά στον αγώνα ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Το δικό σας δυναμικό «παρών» καθώς και περισσότερων από 270 Δήμων και κοινοτήτων μας δίνει την πρώτη θέση παγκοσμίως μεταξύ των χωρών με την εντονότερη συμμετοχή στη μεγαλύτερη συμβολική δράση κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη που διοργανώθηκε ποτέ.

Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα καταφέρνει να ξεπεράσει ακόμη και τους Αυστραλούς, τους εμπνευστές της πρωτοβουλίας της Ώρας της Γης, οι οποίοι «βρέθηκαν» στην τρίτη θέση πίσω από τον δεύτερο Καναδά.

Η πραγματική δύναμη του μηνύματος της Ώρας της Γης παραμένει η ενεργή συμμετοχή όλων εμάς ξεχωριστά. Όλοι εμείς πρέπει να «αξιοποιήσουμε» τη μεγάλη αυτήν ευκαιρία δηλώνοντας ότι απαιτούνται εδώ και τώρα γενναία μέτρα για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής και υιοθετώντας πρακτικές εξοικονόμησης ενέργειας στην καθημερινότητά μας. Περισσότεροι από 18000 Έλληνες έχουμε ήδη δηλώσει ηλεκτρονικά την προσωπική συμμετοχή μας (http://www.earthhour.org/signup/gr:el), αποδεικνύοντας ότι όλοι μαζί μπορούμε να ασκήσουμε πίεση στην πολιτική ηγεσία για να εντείνει τις προσπάθειές της ενάντια στην κλιματική αλλαγή.

Η ελληνική συμβολή στην παγκόσμια εκστρατεία της Ώρας της Γης δεν εξαντλείται στη μαζική μας συμμετοχή. Ελληνικά μνημεία και τοπόσημα παγκόσμιας ακτινοβολίας θα προσθέσουν αίγλη στην διεθνή αυτή πρωτοβουλία. Με τη σύμφωνη γνώμη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, πολιτιστικά μνημεία παγκόσμιας εμβέλειας, όπως ο Παρθενώνας, ο Ιερός Ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, ο Ναός του Ηφαίστου στην Αρχαία Αγορά και το Μνημείο του Φιλοπάππου θα προσδώσουν λάμψη στην Ώρα της Γης με τη συσκότιση τους… Επιπλέον, οι δήμοι της Αρχαίας Ολυμπίας και των Δελφών, με τη συμμετοχή τους, κάνουν ακόμη πιο ισχυρό το μήνυμα προς τους παγκόσμιους ηγέτες για την ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων κατά της κλιματικής αλλαγής. Κύρος όμως θα προσθέσουν στην ελληνική Ώρα της Γης και τοπόσημα διεθνούς αναγνωρισιμότητας της σύγχρονης Ελλάδας, με αποκορύφωμα τη μεγαλύτερη σε μήκος καλωδιωτή γέφυρα πολλαπλών ανοιγμάτων στον κόσμο, τη γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου.

Όλα αυτά στο μεγάλο ραντεβού της 28ης Μαρτίου, 20:30 - 21:30 το βράδυ, στην Ώρα της Γης 2009.

Σας ευχαριστούμε και σας συγχαίρουμε!

Γιώργος Βελλίδης

Επικεφαλής Τμήματος Επικοινωνίας WWF Ελλάς

Και έρχεται η αντίθετη άποψη που λέει : Απαντούμε με φως!!!
δίνοντας μια άλλη εκδοχή.
Ίσως και να έχουν δίκιο σε κάποια σημεία.
Εγώ, μετά από την τόση αποδοχή από τον κόσμο, λέω ότι
ΜΠΟΡΟΥΜΕ να σπρώξουμε όλοι μαζί στη σωστή κατεύθυνση, για σωστές αποφάσεις για τη διάσωση του πλανήτη μας.

Eκτός απ' αυτό όμως, ας αλλάξουμε συμπεριφορά στην καθημερινότητά μας.
Αν εξοικονομούμε ενέργεια στις καθημερινές μας δραστηριότητες, κάτι καλό θα προκύψει για τη ΓΗ, εκτός από την οικονομία στην τσέπη μας!
Μη σπαταλάμε το νερό. Είναι πολύτιμο!
Να οδηγούμε "πράσινα" και
τέλος τέλος, πότε θα βγουν στη μαζική παραγωγή οικολογικά αυτοκίνητα που θα καταναλώνουν ρεύμα, νερό, υδρογόνο, φύκια ή ό,τι άλλο τέλος πάντων έχουν ανακαλύψει οι απανταχού επιστήμονες στον πλανήτη μας???

«Να είσαι ήλιος, να χαρίζεις φως»

"ελεύθερος αυτός που νοιαζεται τους άλλους"

H Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου) πλησιάζει και ακόμα και οι εφημερίδες έχουν γράψει γι' αυτό.

Η Ελευθεροτυπία 13-03-2009 έγραψε:
Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης στα χέρια bloggers

Το 6ο Λύκειο Καλλιθέας και το 10ο του Πειραιά ένωσαν τις δυνάμεις τους για την παράσταση «Να είσαι ήλιος, να χαρίζεις φως».
(σημείωση δική μου: κάπου, κάπως "μπλέχτηκε" και το Γυμνάσιο και Λύκειο Χρυσοβίτσας Ιωαννίνων, δεν ξέρω όμως πώς)

Συμμετοχή του Μουσείου Μπενάκη στην Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου)

Γ. Ρίτσος: 1909-1990.

Φέτος είναι η χρονιά του και, τουλάχιστον, κάποιοι τη γιορτάζουν.

Είναι μαθητές, bloggers και αγαπούν την ποίηση του Γιάννη Ρίτσου. Δύο σχολεία που διαθέτουν blogs, το 6ο Λύκειο Καλλιθέας και το 10ο Λύκειο Πειραιά, θα τιμήσουν τον ποιητή της «Ρωμιοσύνης», με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του.

Μ' αυτή την εκδήλωση επέλεξε να τιμήσει την Ημέρα Ποίησης (Σάββατο 21 του μήνα, 7 μ.μ.) το Μουσείο Μπενάκη στον χώρο της οδού Πειραιώς 138.

Η πρόταση έγινε από τη δημοσιογράφο και μελετήτρια του έργου του Γιάννη Ρίτσου, Αγγελική Κώττη.

Να θυμίσουμε ότι η χρονιά που διανύουμε έχει ανακηρυχθεί επίσημα «Έτος Γιάννη Ρίτσου».

Οι μαθητές των δύο σχολείων συναντήθηκαν πρώτα στο Διαδίκτυο και ύστερα από κοντά στα σχολεία τους, επιχειρώντας να συνθέσουν μια εκδήλωση για τον Γιάννη Ρίτσο. Συγκέντρωσαν υλικό, το μελέτησαν και, τέλος, επέλεξαν ποιήματα και πεζά, τραγούδια, σχέδια, φωτογραφίες, βίντεο, μαρτυρίες, συνεντεύξεις, CD και ντοκιμαντέρ. Μέσα απ' αυτό το υλικό θα περάσουν η ζωή και το έργο του ποιητή: γέννηση στη Μονεμβασιά, παιδικά χρόνια, αγώνες και εξορίες, έρωτας και επανάσταση. Οι μαθητές ζωγραφίζουν, απαγγέλλουν, φτιάχνουν ταμπλό με φωτογραφικό και εικαστικό υλικό, τραγουδούν, φτιάχνουν γκράφιτι, γυρίζουν βίντεο, οπτικοποιούν.

Όλο αυτό μαζί γέννησε την παράσταση «Να είσαι ήλιος, να χαρίζεις φως», που θα δοθεί στο Μουσείο Μπενάκη.

Να θυμίσουμε, επίσης, ότι δεκατρία χρόνια μετά την πρώτη έκδοσή της, κυκλοφορεί εκ νέου, η βιογραφία «Γιάννης Ρίτσος. Ενα σχεδίασμα βιογραφίας», με την υπογραφή της Αγγελικής Κώττη («Ελληνικά Γράμματα»). Ενα μεγάλο μέρος του υλικού του βιβλίου συγκεντρώθηκε όταν ο ποιητής βρισκόταν εν ζωή και βασίζεται σε δικές του αφηγήσεις. Η έκδοση παρακολουθεί όλη τη ζωή του Γιάννη Ρίτσου, από τη γέννησή του, την Πρωτομαγιά του 1909, ώς τον θάνατό του, στις 11 Νοεμβρίου 1990.
Β.Κ.Κ.

Να είστε όλοι εκεί!

«Σώσε και εσύ ένα δέντρο, μπορείς»

Το e-mail ήρθε από τη Νορμανδία.
Από την Αριστέα Μαραγκάκη-Delacroix.

"καλησπερα σου Φωτεινη!

καλησπερα στο ομορφο Ρεθυμνο σου!

κουκλα μου γλυκια σου στελνω αυτην την πρωτοβουλια διασωσης εαν θελεις να την γνωστοποιησεις μεσω της ιστοσελιδα σου και φυσικα να την προωθησεις σε φυσιολατρες!

οσο περισσοτερος κοσμο τη δει τοσο το καλυτερο!

θα την περασω και εγω στην δικια μου ιστοσελιδα!

φιλια γλυκα απο μια ηλιολουστη Νορμανδια!"

Τι παράξενο, αλήθεια. Το μήνυμα "Σώσε κι εσύ ένα δέντρο, μπορείς"
έρχεται από τόσο μακριά!
Το ίδιο μήνυμα το είδα κaι στον Busy Bee
και το αναμεταδίδω.

Πρωτοβουλία για τη διάσωση ενός από τους αρχαιότερους ελαιώνες της Μεσογείου, του Κρητικού ελαιώνα, αναλαμβάνει ο πολιτιστικός σύλλογος Βενεράτου(στο Ηράκλειο-Κρήτης) «Απόλλωνας» ζητώντας παράλληλα τη συνεργασία και των υπόλοιπων πολιτιστικών συλλόγων του νησιού, πολλοί από τους οποίους ήδη έχουν αναπτύξει ανάλογες δραστηριότητες.
Με κεντρικό σύνθημα «Σώσε και εσύ ένα δέντρο, μπορείς», ο πολιτιστικός σύλλογος Βενεράτου άρχισε να επιλέγει και να καταγράφει τα ιστορικά ελαιόδεντρα της περιοχής του. Παράλληλα ενημερώνει τους ιδιοκτήτες τους για την ιστορική αξία αυτών των δέντρων. Πρόκειται κυρίως για ελιές με ηλικία αρκετών αιώνων, τις οποίες δυστυχώς η γενιά μας καταστρέφει…
Συγχρόνως ο πολιτιστικός σύλλογος διοργανώνει εξορμήσεις στην ύπαιθρο, όπου μαζί με παιδιά του χωριού, αναγράφει πάνω στα παλαιά, επιλεγμένα δέντρα την ένδειξη SOS.
«Πόσα παιδιά χρειάζονται για να αγκαλιάσουν ένα δέντρο;»
Κατά παράφραση της λαϊκής ρήσης «πόσοι άνθρωποι χρειάζονται για να αγκαλιάσουν μια ελιά», τα παιδιά αγκαλιάζουν τα ελαιόδεντρα σε μία συμβολική κίνηση για την προστασία τους με στόχο τη διάσωση της φυσικής – πολιτιστική μας κληρονομιάς. Άλλωστε αυτά τα παιδιά θα κληρονομήσουν τα δέντρα που θα διασωθούν.
Παράλληλα, ο πολιτιστικός σύλλογος Βενεράτου, αναζητά τη συνεργασία και άλλων πολιτιστικών συλλόγων της Κρήτης, για τη διάσωση του ιστορικού ελαιώνα του νησιού. Ως γνωστό, πολλοί πολιτιστικοί σύλλογοι έχουν ήδη αναπτύξει ανάλογες δραστηριότητες. Σύμφωνα με τον πολιτιστικό σύλλογο Βενεράτου, ήρθε η ώρα να συνεργαστούν για να γίνει πιο συστηματική δουλειά. Συγκεκριμένα μπορούν:
-Να γίνονται εκδρομές μεταξύ των μελών των πολιτιστικών συλλόγων διαφορετικών περιοχών, όπου θα καταγράφονται τα ιστορικά ελαιόδεντρα και θα φέρουν το σήμα SOS.
-Στη συνέχεια να ενημερώνονται οι ιδιοκτήτες τους με σκοπό τη διατήρηση τους
-Σε περίπτωση που οι ιδιοκτήτες για διάφορους λόγους υποχρεώνονται να εκριζώσουν τα ιστορικά δέντρα, τότε να προταθεί στους δήμους ή σε άλλους φορείς να αναλάβουν την εκρίζωση και μεταφύτευση των ελαιόδεντρων σε δημοτικούς ή δημόσιους χώρους. Έτσι είναι δυνατόν να δημιουργηθούν σε κάθε περιοχή της Κρήτης «πάρκα» ιστορικών δέντρων.
-Οι από κοινού δραστηριότητες των συλλόγων είναι δυνατόν να οδηγήσουν στην ίδρυση δικτύου διάσωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς μεταξύ όλων των πολιτιστικών συλλόγων της Κρήτης που ενδιαφέρονται να συνεργαστούν για αυτό το σκοπό. Οι στόχοι είναι κοινοί και η διάσωση του ελαιώνα της Κρήτης, άμεση προτεραιότητα.
-Επίσης, σε συνεργασία με φωτογράφους, μπορεί να δημιουργηθεί έκθεση καλλιτεχνικής φωτογραφίας με θέμα τον ελαιώνα της Κρήτης, η οποία είναι δυνατόν να μεταφέρεται σε κάθε σημείο της χώρας, αλλά και να χρησιμοποιηθεί σε δράσεις προβολής του κρητικού ελαιόλαδου.
Ιστορικά δέντρα «στην πυρά»
Η ανάγκη που οδήγησε τον πολιτιστικό σύλλογο Βενεράτου στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, είναι αυτή της διάσωσης ιστορικών δέντρων από την καταστροφή. Τα τελευταία χρόνια η Κρήτη έχει χάσει σημαντικά μνημεία της φύσης, κυρίως ιστορικά ελαιόδεντρα, λόγω της αλλαγής χρήσης των αγροτεμαχίων (π.χ. οικοπεδοποίηση, δρόμοι κλπ). Πολλοί παραγωγοί επίσης αναγκάζονται με πόνο ψυχής να εκριζώνουν παλιά μη αποδοτικά πλέον δέντρα, τα οποία μάλιστα καταλαμβάνουν μεγάλα τμήματα των ιδιοκτησιών τους, για να αξιοποιήσουν διαφορετικά τα χωράφια τους με στόχο υψηλότερα εισοδήματα.
Σε αυτούς τους ανθρώπους, με την πρόταση του ο πολιτιστικός σύλλογος, προσπαθεί να δώσει διέξοδο: Να εξακολουθούν να χαίρονται τα δέντρα τους, έστω και σε άλλους χώρους, αν οι δημοτικές και άλλες αρχές, αναλάβουν την εκρίζωση και επαναφύτευση των ελαιόδεντρων σε δημοτικούς και δημόσιους χώρους.

για να μη συνηθίσουμε ποτέ

Oι φωτογραφίες "ντύθηκαν" με το Dedication από το "Reflectiοης"

αλλά εμένα ο Χατζιδάκης με κέρδισε με "Το χαμόγελο της Τζοκόντας"
που βρίσκεται εδώ κι εδώ

Update: Aνακάλυψα στον Έφηβο μια ανάρτηση αναλυτικώτατη για το συγκεκριμένο έργο.

Μελίνα Μερκούρη

"Αν επιτευχθεί η ευαισθητοποίηση του παιδιού στον Πολιτισμό θα δημιουργηθεί μια άλλη κοινωνία , μια άλλη νοοτροπία , μια άλλη πολιτική".

( Μελίνα Μερκούρη )

Εκεί στηρίχθηκε το Πρόγραμμα«ΜΕΛΙΝΑ – Εκπαίδευση και Πολιτισμός»

Το Πρόγραμμα «ΜΕΛΙΝΑ - Εκπαίδευση και Πολιτισμός» είναι ένα πιλοτικό πρόγραμμα των Υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού που στοχεύει στην προώθηση των τεχνών και του πολιτισμού μέσα στο σχολείο και στην αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσω των τεχνών και της καλλιτεχνικής έκφρασης.

Στην περίοδο 1995-2001, εφαρμόστηκε σε 92 Δημοτικά Σχολεία σε όλη την ελληνική επικράτεια και σε δύο Δημοτικά Σχολεία της Κύπρου. Από το 2001 εφαρμόζεται πειραματικά το μοντέλο γενίκευσης του προγράμματος, στο οποίο μετέχουν όλα τα Δημοτικά σχολεία της πόλης των Χανίων σε συνεργασία με τους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στα πλαίσια του προγράμματος παρέχεται επιμόρφωση στους δασκάλους σε θέματα τέχνης και πολιτισμού και εκπαιδευτικό υλικό για τις δραστηριότητες που οι δάσκαλοι επιχειρούν στις τάξεις τους. Λειτουργούν πέντε εργαστήρια τεχνών με τα εξής αντικείμενα: εικαστικά, μουσική, χορός-κίνηση, θέατρο,οπτικοακουστική έκφραση.

Απευθύνεται σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς.

Λίγος κόσμος ξέρει για το συγκεκριμμένο πρόγραμμα. Κι εγώ τυχαία το έμαθα από έναν εκπαιδευτικό που συμμετείχε σ' αυτό. Θα ήθελα τα παιδιά μου να είχαν δουλέψει στο σχολείο σ' αυτό το πρόγραμμα. Θεωρώ ότι είναι η λύση στο αδιέξοδο σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν είμαι ειδικός "περί την Παιδεία", ένας απλός πολίτης αυτής της χώρας είμαι που βλέπει και ζει το χάλι της εκπαίδευσης. Ειδικά της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Έψαξα στο Google για να βρω τι γίνεται με αυτό.

Συνεχίζεται; Πού;

Ποια είναι τα συμπεράσματα από την δεκαετή (?) εφαρμογή του;

Έγινε μελέτη και σύγκριση των παιδιών που ακολουθούσαν το πρόγραμμα με τα υπόλοιπα;

Η αλήθεια είναι πως βρήκα πολύ εκπαιδευτικό υλικό.

Εδώ βρήκα μια συντέντευξη του Νίκου Παΐζη , συντονιστή Προγράμματος "ΜΕΛΙΝΑ"

Όσο για αφιερώματα και βιογραφικά για τη Μελίνα, υπάρχουν στο Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη

όπως επίσης και στο Ως3

Eίμαστε ευτυχισμένοι, να γελάμε κάθε μέρα!

Πολλές φορές σχεδιάζω να κάνω κάποια πράγματα και στη συνέχεια βγαίνω εκτός προγράμματος από διάφορα άσχετα πράγματα. Κυριακή πρωί και μιας που τα παιδιά μου είναι απασχολημένα με δικές τους δραστηριότητες βρήκα τον χρόνο ν' ασχοληθώ με το blogging.
Μέρα, λέει, αφιερωμένη στη γυναίκα, πφ!!!
Ήθελα να ψάξω για τη Μελίνα που πέθανε πριν 15 χρόνια, 6 Μαρτίου, και χρόνο δεν έβρισκα
Το πρόγραμμα Μελίνα Εκπαίδευση και Πολιτισμός, θέλω να το δω κάπως περισσότερο, αλλά ξεστράτισα.
Βρήκα στην Άγονη Γραμμή από τον Παπαδάκη τον Χάρη αυτό το άρθρο που το αντέγραψα για να το έχω κι εγώ.
Δεν μπορούσα να μην το συνδυάσω με τον Νick Vujicic, που είναι 26 χρονών..

Γεννήθηκε δίχως χέρια και πόδια..

Kαι όμως αυτό δε στάθηκε αφορμή για να αποθαρρυνθεί, να παρατήσει τη ζωή, να πάψει να κυνηγά τα όνειρα του..

Δηλώνει ευτυχισμένος.., γεμάτος στόχους και όνειρα..

Ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, επισκέπτεται φυλακές, σχολεία και πανεπιστήμια, δίνοντας διαλέξεις και ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους για να ...αγαπήσουν τη ζωή!
Το επίσημο site του Nick Vujicic είναι εδώ
και ένα βίντεο με ελληνικούς υπότιτλους και θέμα "Προοπτική-Όραμα-Επιλογές" που βρήκα με τη βοήθεια της Roadartist και της Γιώτας Παπαδημακοπούλου.

Nick Vujicic-No arms, no legs, no worries @

Και
τo άρθρο του Παπαδάκη Χάρη Από την Άγονη Γραμμή

Κάποτε πριν δεκατέσσερα χρόνια γνώρισα μια κοπέλα, που την έλεγαν Ωραιοζίλη και την φωνάζαμε χαϊδευτικά Ζήλεια (το πρόσωπο είναι υπαρκτό, υπάρχει και Αγία Ωραιοζίλη). Εκείνο το διάστημα είχα έντονα προσωπικά προβλήματα και δεν γελούσα ποτέ, αντίθετα με την Ωραιοζίλη που γελούσε πάντα. Μια μέρα με ρώτησε γιατί δεν γελάω και είμαι πάντα κατσούφης και της εξήγησα το πρόβλημα μου.

Α! μου λέει μη σκας, θα σου πω το φάρμακο της ευτυχίας και θα γελάς πάντα. Άκου «Κάθε πρωϊ που θα ξυπνάς θα στέκεις όρθιος, θα γεμίζεις ένα ποτήρι νερό και θα το πίνεις κοιτώντας τον ουρανό»

Απόρησα και ζήτησα να μου εξηγήσει, πώς θα είμαι ευτυχισμένος με ένα ποτήρι νερό.

Ξαναγέλασε και μου είπε:

«Στέκεις όρθιος, άρα έχεις τα πόδια σου. Πιάνεις το ποτήρι, άρα έχεις τα χέρια σου. Ανοίγεις τη βρύση και ακούς το νερό που τρέχει, άρα έχεις τα αυτιά σου. Πίνεις νερό, άρα έχεις τα χείλη σου και τη γλώσσα σου. Βλέπεις τον ουρανό, άρα έχεις τα μάτια σου. Σκέψου, πόσα άτομα την ίδια στιγμή στον κόσμο δεν έχουν πόδια, δεν έχουν χέρια, δεν έχουν αυτιά, δεν έχουν χείλη και γλώσσα, δεν έχουν μάτια. Άρα έχεις τα πάντα, είσαι ευτυχισμένος, μην είσαι κατσούφης, γέλα!»

Εφαρμόστε τη συνταγή φίλοι μου. Ας ξεχάσουμε τις μικρότητες, είμαστε τυχεροί που τα έχουμε όλα, είμαστε ευτυχισμένοι, να γελάμε κάθε μέρα.

Slumdog Millionaire

Το Slumdog Millionaire γνωστό κι ως Φτωχόσκυλο είναι μια βρετανική δραματική ταινία του 2008, σκηνοθετημένη από τον Ντάνι Μπόιλ και την Λαβλίν Ταντάν (Loveleen Tandan), σε σενάριο του Σάιμον Μποφόι (Simon Beaufoy). Είναι διασκευή του βραβευμένου μυθιστορήματος Q and A, του Ινδού Συγγραφέα και διπλωμάτη Vikas Swarup.

Διαδραματίζεται και γυρίστηκε στην Ινδία και παρουσιάζει την ιστορία ενός νεαρού αμόρφωτου Ινδού από τις φτωχογειτονιές της Βομβάης, ο οποίος εμφανίζεται στην ινδική εκδοχή του τηλεπαιχνιδιού "Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος" και ξεπερνά τις προσδοκίες του κοινού, εγείροντας τις υποψίες του τηλεοπτικού οικοδεσπότη και της αστυνομίας.

Η ταινία έχει κερδίσει πέντε βραβεία κριτικών (Critics' Choice Awards), τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, επτά βραβεία ΒΑFTA και οκτώ Όσκαρ (από τα δέκα για τα οποία ήταν υποψήφια).

Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι 2009 01-03-09

Έφτασε και το τέλος της Αποκριάς! Σήμερα γίνεται το καρναβάλι στο Ρέθυμνο κι εγώ πήρα τη μηχανή μου κι έκανα μια βόλτα, πριν ξεκινήσει η παρέλαση. Τα άρματα είναι στη θέση τους και ο κόσμος μαζεύεται σιγά-σιγά για ν' αρχίσει στις 2,00 μμ η παρέλαση αρμάτων και 12.000 καρναβαλιστών.
Θέμα του καρναβαλιού είναι το νερό.
Εντύπωση μεγάλη μου έκανε ο κόσμος. Πολύς κόσμος, επισκέπτες στην πόλη. (Ευτυχώς ο καιρός μας έκανε τη χάρη και ήταν καλός) και καρναβαλιστές.Πολλοί καρναβαλιστές. Πλημμύρισαν οι δρόμοι με χρωματιστά κοστούμια.
Πολλές φωτογραφίες εδώ.

Πολλές φωτογραφίες έβγαλε και η Ελευθερία και όλες μαζί είναι εδώ