Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Όποια εποχή, όποια ώρα κι απ' όποιο σημείο κι αν το δω...., το Ρέθυμνο μ' αρέσει

Μέσα στην καθημερινότητά μου που είναι αυτή την περίοδο στο στυλ "τρέξε-τρέξε μικρούλη", βρίσκω την ευκαιρία να κάνω "αρπαχτές" (που λέει και μια φίλη) μέσα από το αυτοκίνητο. Αν περισσεύει κάποιο δεκάλεπτο (που σίγουρα θα λείπει από την ξεκούραση ή τον ύπνο μου) σταματώ και τραβώ και πιο "άνετες" φωτογραφίες.
Το συμπέρασμα, όσο κι αν αυτό καταντά βαρετό πια, είναι πως
"Το Ρέθυμνο μ' αρέσει όλες τις εποχές, όλες τις ώρες, σ' όποιο σημείο κι αν βρεθώ, ακόμα και με τα άσχημά του".
Έχω μαζέψει λοιπόν φωτογραφίες στα αζήτητα του σκληρού μου που είπα να τις ανεβάσω εδώ!

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

Mετά τη μπόρα....

Ρέθυμνο 19-11-2008 8,26 πμ, ενώ έβρεχε συγχρόνως

Μετά από 3 λεπτά ο ήλιος βγήκε ξανά!

....πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο!

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

"Be Brave" βραβείο καλύτερης διαφήμισης

Sometimes it takes more than medication
ή
BE BRAVE
μια διαφήμιση που πήρε βραβείο καλύτερης διαφήμισης στις Κάννες




Έκανε ανάρτηση και η Roadartist και η Γιώτα σχετικά, αλλά ήθελα να την έχω κι εγώ.

Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008

ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ΧΡΙΣΤΙΝΑ

Όλες οι μέρες δεν είναι ίδιες. Λίγες λέξεις για το μυστήριο της ζωής που είναι ο θάνατος. Λίγες λέξεις μόνο για την απώλεια που βιώνει η Χριστίνα.

"Κουράγιο και δύναμη να ζήσεις μαζί με τα παιδιά σου, στηρίζοντας ο ένας τον άλλο, με κλεισμένο τον Γιώργο σας μέσα στην καρδιά σας"
Αυτό είναι απάντηση δική μου στην ερώτησή σου : "Και τώρα πώς θα ζήσω εγώ χωρίς τον Γιώργο μου;"

Kαλό ταξίδι, Γιώργο!

ΥΓ.Ένας νέος άνθρωπος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή. Δεν είναι προσωπική απώλεια, αλλά φίλης. Απώλεια του πατέρα των συμμαθητών των παιδιών μου.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Κάποιες μέρες δεν είναι σαν τις άλλες

Κάποιες μέρες δεν είναι σαν τις άλλες, τις συνηθισμένες. Μια τέτοια ήταν η προχθεσινή. Το ωραίο είναι όταν αυτές είναι και απρόσμενες. Είχα βέβαια, κανονίσει με την Ελευθερία να πιούμε καφέ στο καφέ της γειτονιάς μου, αλλά κατά τα άλλα, δεν υπήρχε καμία έκπληξη στον ορίζοντα. Και ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο και ήταν... Η φιλενάδα μου, η κολλητή μου από την Γ' τάξη γυμνασίου, πριν από...., άσε καλύτερα, πόσα χρόνια.
Δεν ήθελε να με ενοχλήσει, άκουσον άκουσον, αργά τη νύχτα και πήγε .... σε ξενοδοχείο. Απαράδεκτο, φιλενάδα!

Καιρό πολύ έλεγε πως θα κατέβει από την Αθήνα για δουλειά και όταν την προηγούμενη, παρόλο που με είχε ειδοποιήσει πως θα έλθει, δεν ήλθε, θεώρησα πως για άλλη μια φορά δεν πρόλαβε, και ανέβαλε το ταξίδι της. Δεν μου είπε πως είχε να παρουσίασει στο δημοτικό συμβούλιο του Ρεθύμνου τη μελέτη που εδώ και χρόνια παλεύει. Και έγινε η
παρουσίαση, και εισέπραξε τα συγχαρητήρια, (εδώ δεν ισχύει το ουδείς προφήτης στον τόπο του) και η κολλητή της έλειπε. Μέσα στο άγχος και το τρέξιμο νόμιζε, λέει, πως μου το είχε πει.
-Καλά, δεν αναρωτήθηκες γιατί δεν ήμουν εκεί; τη ρώτησα μετά.

-Αναρωτήθηκα, αλλά... (είχε ξεχάσει και το κινητό της στην Αθήνα, οπότε καμία δυνατότητα επικοινωνίας).

Τέλος πάντων. Και τον καφέ μου ήπια με την Ελευθερία, και ήλθε και η φίλη μου εκεί, και αλλάξαμε καφετέρια, και λέγαμε, λέγαμε, λέγαμε και δεν προφταίναμε. (Φωτογραφίες... δεν υπάρχουν. Εδώ δεν προφταίναμε τις γλώσσες μας, τη μηχανή θα σκεφτόμουνα!)
Και ήλθε η ώρα του φαγητού. Να μετακινηθούμε με τα πόδια, να απολαύσουμε τη λιακάδα, έκανε την πρόταση εκείνη. Σιγά μην της έφερνα αντίρρηση! Μαζί σου και στον Άδη ήμουν εκείνη τη στιγμή.

Και ξεκινήσαμε μια βόλτα στο Ενετικό λιμάνι του Ρεθύμνου, που ήταν άδειο από τουρίστες ή ντόπιους, και που μας έβγαλε μπροστά στο μαγαζί της Μαρίας, μιας άλλης συμμαθήτριας. Το γλυκό ήρθε κι έδεσε! Καθίσαμε, βεβαίως βεβαίως, και απολαύσαμε παρέα παλιών συμμαθητριών που συναντήθηκαν με μεγάλη και ειλικρινή χαρά, τα μεζεδάκια της μαμάς της Μαρίας, την περιποίηση της Μαρίας, τα ανέκδοτα του Σταύρου, του αδελφού της Μαρίας που έπαιξε και μπαγλαμά και μπουζούκι, τα ψαράκια που τσιμπούσαν στο λιμάνι ό,τι τους πετάγαμε, τη λιακάδα, την ηρεμία του άδειου λιμανιού με τις βαρκούλες.
..
Όλο αυτό ήταν μόνο 4 ώρες. Σας ευχαριστώ πολύ φιλενάδες για τις όμορφες ώρες που μου χαρίσατε!

Το Ρέθυμνο γιορτάζει το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου

Η τοπική μας εορτή είναι ο εορτασμός του Ολοκαυτώματος Αρκαδίου.
Πέρασαν 142 χρόνια από τότε. Κάθε χρόνο γίνεται παρέλαση (για μένα πιο επίσημη από τις άλλες).
Όταν είμαστε παιδιά ήταν η χαρά μας αφού δεν κάναμε σχολείο. Από το Αρκάδι σάς είχα δείξει φωτογραφίες πριν από κάποιους μήνες που είχα πάει για κάποιον άλλο λόγο.
Εδώ, τώρα, θέλω να κρατήσω κάποια στιγμιότυπα από την φετεινή παρέλαση, που έγινε με θερμοκρασία που πλησίαζε τους 30 βαθμούς, όπου πήγα και παρακολούθησα παιδί, ανίψια, φίλους και γνωστούς.

Θα τα πάρω ανάποδα, με τη σειρά σπουδαιότητας για μένα.
Πρώτα τα παιδιά : Πειραματικό Λύκειο Πανεπιστημίου Κρήτης


μετά τα ανίψια : 6ο Δημοτικό Σχολείο Ρεθύμνου
(αδυναμίες είναι αυτές) δυο γενιές στην οικογένειά μας δεν άλλαξαν σχολείο.


Ο Όμιλος Βρακοφόρων Κρήτης


Και άλλοι σύλλογοι, σχολές χορού κλπ
ΥΓ. Δεν μπορώ να κουβαλώ μαζί μου ΚΑΙ βιντεοκάμερα, οπότε ό,τι κάνω είναι με τη φωτογραφική μηχανή

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Πάντα τέτοια, φιλενάδα!

Αυτό θέλω να το έχω και να καμαρώνω για τη συνονόματη φιλενάδα μου.
Πάντα τέτοια, κορίτσι μου!




Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Μπλογκοπαίχνιδο περί τέχνης

Η φίλη Artanis μού πέταξε το γάντι και με κάλεσε σ' ένα μπλογκοπαίχνιδο. (Το Artanis με παραπέμπει ηχητικά στον Ντ' Αρτανιάν, ιππότες, κάλεσμα σε μονομαχίες κλπ εξ ού και η παραπάνω έκφραση).

Σχετικά με το ποίημα λοιπόν που με έχει σημαδέψει περισσότερο από τα άλλα,
είναι η ΙΘΑΚΗ του Κ. Καβάφη :

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μέν΄ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι να΄ναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι

που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά

θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοϊδωμένους

να σταματήσεις σε εμπορεία Φοινικικά,

και τες καλές πραγμάτειες ν΄αποκτήσεις,

σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους,

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,

όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά

σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,

να μάθεις και να μάθεις απ΄τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου να ΄χεις την Ιθάκη.

Το φθάσιμον εκεί είν΄ ο προορισμός σου.

Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.

Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει

και γέρος πια ν΄αράξεις στο νησί,

πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ΄έδωσε το ωραίο ταξίδι.

Χωρίς αυτήν δεν θα ΄βγαινες στον δρόμο.

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.

Ιθάκη (Κ. Καβάφης)

Ιθάκη: συμβολίζει την πορεία της ζωής με όλες τις δυσκολίες της. Επίσης κάθε σκοπός στη ζωή μας είναι μια Ιθάκη. Αξία στη ζωή έχει ο δρόμος της , η πορεία της και όχι το τέρμα.

«Λαιστρυγόνες, Κύκλωπα, Ποσειδώνα»: αυτά είναι τα διάφορα εμπόδια και πάθη που συναντά κανείς στην πορεία του. Τα ξεπερνά όμως εάν έχει θέληση και κουράγιο και βαδίζει με καθαρή ψυχή, τότε κανένα εμπόδιο δε θα συναντήσει. Τα διάφορα εμπόδια άλλοτε φαίνονται με την πρώτη ματιά κι άλλοτε δρουν ύπουλα και σε παραπλανούν. Γι΄αυτό θα πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι για να τα αντιμετωπίσουμε.

«λιμένας πρωτοϊδωμένους»: οι πρωτόγνωρες εμπειρίες μας που χρειάζεται θάρρος, επιμονή, αγωνιστικότητα και υπομονή για να τις προσπεράσουμε επιτυχώς. Τα μεγάλα πάθη δεν τα βρίσκει κανείς στο ταξίδι του, αλλά τα κουβαλάει μέσα του και αν τα αφήσει να γιγαντωθούν τότε κινδυνεύει .

«υψηλή σκέψις, εκλεκτή συγκίνησις»: αν μ΄αυτά τα εφόδια ξεκινά κανείς το αξίδι τότε θα νιώσει χαρές, εκπλήξεις, συγκινήσεις. Αν όμως κάποιος αρκεστεί στην ησυχία, την ευκολία και την ηδονή τότε αυτός θα χάσει.. Η έλλειψη της ευθύνης και της κατάλληλης εκλογής είναι τα πιο σοβαρά εμπόδια και όχι η διάρκεια της προσπάθειας και της αναζήτησης. Κάθε άνθρωπος θα πρέπει να μη βιάζεται στο ταξίδι του, γιατί σοφοί γινόμαστε από τις εμπειρίες του και μόνο αν γίνουμε πρωτοπόροι θα μπορέσουμε να γευτούμε τις χαρές του. Η Ιθάκη δηλαδή δε μας κοροϊδεύει, αλλά αντιθέτως μας καλεί σ΄αυτό το ταξίδι και μας περιμένει.

***********************************

Στην ερώτηση ποιο είναι το αγαπημένο μου ρητό λίγα λόγια. Όταν ήμουν μαθήτρια στο δημοτικό στην τρίτη τάξη αλλάξαμε σχολείο και πήγαμε σε καινούριο κτίριο. Εκεί λοιπόν στον διάδρομο υπήρχε μια προτομή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ψηλά στον τοίχο μια καλλιγραφική επιγραφή που έλεγε

"Εις τους γονείς μου οφείλω το ζην εις τον διδάσκαλόν μου το ευ ζην"

που είχε πει ο Αλέξανδρος για τον Αριστοτέλη.

Αυτό το "ευ ζην" από τον "διδάσκαλο" κάπως είχε ηχήσει μέσα μου τότε!


*************************************

Όσο για τον πίνακα που με έχει εμπνεύσει περισσότερο: Εγώ θα το αλλάξω λίγο και θα γράψω για γλυπτό. Αυτό είναι

"Το φιλί", του Αυγούστου Ροντέν

"Παγκοσμίως διάσημη γλυπτική σύνθεση, που παριστάνει γυμνούς έναν άντρα και μια γυναίκα να φιλιούνται τρυφερά αγκαλιασμένοι. Ο Ροντέν φιλοτέχνησε το έργο το 1886, στην ωριμότητα των 46 του χρόνων, ως ένα από τα γλυπτά που προόριζε να αποτελέσει τμήμα του μνημειώδους έργου του “Η Πύλη της Κολάσεως”.
Στη σύνθεση του “Φιλιού” ο Ροντέν πέτυχε το απόλυτο: η στατικότητα του ζευγαριού να είναι γεμάτη κίνηση! Η φυσικότητα και η αρμονία του συμπλέγματος δίκαια έχουν χαρίσει στο έργο αυτό φήμη παγκόσμια, κατατάσσοντάς το ανάμεσα στα αριστουργήματα της σύγχρονης γλυπτικής".
Εγώ γι' αυτό το έργο είπα ότι πρώτη φορά είδα μάρμαρο να εκπέμπει συναίσθημα, έρωτα.



Φυσικά, υπάρχει ανοιχτή πρόσκληση σε όλους σας να παίξετε το παιχνιδάκι αυτό αν σας αρέσει. Ιδιαιτέρως καλώ την Venceremos που ξέρω πως παίζει παιχνίδια, τη Σοφία που κάνει ό,τι γουστάρει, την Ελευθερία, την πατριώτισσά μου.
Τα στοιχεία για την Ιθάκη είναι από το http://www.geocities.com

ΥΓ. Κάτι γίνεται με τον blogger και δεν μπορώ να διορθώσω καμιά γραμματοσειρά

"Αργοπεθαίνει" Πάμπλο Νερούντα


Aργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει το χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο “ι”
αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουργητό σε ένα χαμόγελο,
που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα, για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.

Τρίτη 4 Νοεμβρίου 2008

Θρίαμβος Ομπάμα.Ο Πρώτος Αφροαμερικανός στον Λευκό Οίκο

And the Winner is OBAMA


Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών εξελέγη ο Δημοκρατικός Μπαράκ Ομπάμα, γεγονός που τον καθιστά τον πρώτο Αφροαμερικανό ένοικο του Λευκού Οίκου. Ο Ρεπουμπλικανός αντίπαλός του Τζον Μακέιν του τηλεφώνησε για τον συγχαρεί για τη νίκη του. Υπέρ του αφροαμερικανού γερουσιαστή κρίθηκαν και οι τρεις κρίσιμες πολιτείες της Πενσιλβάνια με 21 εκλέκτορες, του πρώην "κόκκινου" Οχάιο με 20 εκλέκτορες και της Φλόριντα.Στις 7 τα ξημερώματα σήμερα, ο Ομπάμα εξασφάλιζε 338 εκλέκτορες, ενώ ο Μακέιν 156. Ο μαγικός αριθμός που ανοίγει το δρόμο για τον Λευκό Οίκο είναι 270 εκλέκτορες. Στο Σικάγο - το "στρατηγείο" των Δημοκρατικών - το ξέφρενο πάρτι έχει αρχίσει.
Τα πρώτα λόγια του Obama
«Γεια σου Σικάγο, σε όποιον ακόμη αμφιβάλλει ότι η Αμερική έχει αλλάξει, ότι στην Αμερική όλα είναι πιθανά, σε όποιον αναρωτιέται εάν το όνειρο των πατέρων μας είναι αληθινό σήμερα και αμφισβητεί την ποιότητα της δημοκρατίας, σήμερα δόθηκε η απάντησή,σε αυτές τις εκλογές, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, η αλλαγή ήρθε στην Αμερική (…) Αυτή η νίκη είναι η ευκαιρία για να κάνουμε την αλλαγή πραγματικότητα».

ΥΓ. Αυτό ήθελα να βρίσκεται και εδώ. Για να θυμάμαι.

To αγαπημένο Δεσποινάριον από το μακρινό DC έγραψε πολύ όμορφα τις σκέψεις της για το θέμα αυτό.

To βίντεο για την προώθηση της ψήφισης Obama

Λίγες μέρες πριν την ημέρα της ψηφοφορίας, κυκλοφόρησε το παρακάτω βίντεο.

Απ' αυτήν την διεύθυνση.